Sala balowa

Weszłam do sali balowej, przebrana już tak żebym nie wyróżniała wie z tłumu który niebawem miał tam powstać. Sprawdziłam czy wszystko jest, chodząc wokół stołów z trenem sukni przewieszonym przez rękę. Zauważyłam ze na balkonie sali stoi instrument. A konkretnie pianino. Weszłam po schodach i podeszłam do niego. Usiadłam i otworzyłam klawiature. Spojrzałam do tylu, gdzie znajdowało sie główne wejście do sali, czy nikt tam nie stoi po czym zaczęłam grać.

Wszedłem niepewnie do sali słysząc rozbrzmiewającą się po niej jakąś muzykę. Rozejrzałem się po pomieszczeniu w poszukiwaniu wydobywającego się dźwięku kiedy to dojrzałem jakąś kobietę grającą na pianinie. Zacząłem się jej przyglądać patrząc niepewnie zza ściany. Jest młoda, ale nie wygląda na uczennicę.

Kiedy skoczyłam grać zamknęłam klawisze i wstałam, wygładzając suknie. Odwróciłam sie do barierki i znieruchomiałam.
-Długo tu jesteś?-zapytałam chłopaka o kolorowych włosach.

Stanęłam przed wejściem do sali, poprawiłam jeszcze szybko upięte włosy i rozejrzałam się za Willow. Miałam na sobie tym razem czarną sukienkę do kolan, dość elegancką.

Z delikatnym uśmiechem weszłam na sale balową. Jak zwykle nie byłam umalowana. Miałam rozpuszczone włosy i co dziwne..Miałam sukienkę. Gdy zobaczyłam moją dziewczynę od razu podeszłam do niej.
-Dobry wieczór.-Zaśmiałam się robiąc ukłon.

- Dobry dobry... - uśmiechnęłam się. - Mamy podobne sukienki - zauważyłam i ujęłam jej dłoń.

Uśmiechnęłam się deliaktnie i chwyciłam ją za dłoń.
-Ślicznie wyglądasz.-Stwierdziłam z uśmiechem..

- Ty o wiele śliczniej - zaśmiałam się i ruszyłam w stronę stołu powoli.

Też chwilowo znieruchomiałem kiedy kobieta przestała grać i spojrzała się na mnie. Zrobiłem poważną minę i wyprostowałem się z lekkiego przykucu w którym się znajdowałem. - Ja... Ym, nie. - Burknąłem niezrozumiale jakby do siebie przenosząc wzrok gdzieś na kąt sali z naburmuszoną miną.

Po chwili byłyśmy przy stole.
-Łał, ale tłumy...Na pewno jest bal.-Zaśmiałam się siadając i zaczesując włosy do tyłu..

- Cóż, na co komu chaos i brak przestrzeni do oddychania? - wzruszyłam ramionami.

- Wiesz ze to nieładnie tak kłamać?-zapytałam głośno, uśmiechając sie mimo to.
-Nieładnie...

Przekręciłam oczami nie mogąc się przestać uśmiechać. Sala była na serio dobrze urządzona. W mojej dawnej szkole ''sala balowa'' była także salą do gimnastyki..

Do sali weszłam naburmuszona, ze śladami łez na twarzy. Matka kazała mi przyjść na bal. I nie obchodziły jej moje tłumaczenia ze głupio iść samej na bal. Nie. Bo po co. Kogo to obchodzi przecież...Jak idiotka wcisnęłam sie w jakaś beze która mama mi przysłała i nakazała założyć. Do tego buty na obcasie. Wbrew jej zakazowi, rozpuscilam długie włosy zeby zakryć brak ramiączek i pleców w sukni. Jak ja jej nienawidzę. Usiadłam na krześle blisko wejścia zeby reszta mnie nie zauważyła. Miałam ochotę sie zabić. Plastikowym widelcem. Albo wykałaczka.

- Ładnie tu, nie? - spytałam i podniosłam wzrok na kelnera, który proponował mi alkohol. Kiwnęłam głową i nalał mi wina do kieliszka, po czym poszedł.

- Pfff.... - parsknąłem z oburzeniem splatając ręce na piersi. - Ale ja nie kłamię. No, może i jakiś czas tu siedzę no ale nie jakoś też bardzo długo, w końcu nie przyszedłem specjalnie po to żeby Cię podglądać no nie? - zaśmiałem się sam do siebie dopiero po chwili zdając sobie sprawę z... Jak dziwnie to zabrzmiało. - Tak czy siak. Jestem Wenka, miło mi Cię, albo Panią poznać. - ukłoniłem się nonszalancko chwytając dłoń kobiety którą po chwili ucałowałem.

Uniosłam brew i mimowolnie parsknelam śmiechem.
-No nie wiem nie wiem...Był czas ze ludzie płacili naprawdę duże pieniądze zeby na mnie popatrzeć.-powiedziałam. Chwila. To Zabrzmiało jakbym pracowała w klubie ze striptizem. Strzeliłam sobiie metalnego facepalma.
-To znaczy nie! Byłam kiedyś w zespole...A zreszta..-uśmiechnęłam sie szeroko.
-Dasom Kim.-ukłoniłam sie lekko kiedy pocałował moja dłoń.
-No No...-powiedziałam z uznaniem.
-Powiedzmy ze możesz mowić mi na "Ty". Ale nie w obecności innych...Zreszta chyba i tak nie chodzisz na moje zajęcia prawda?

Pewnym krokiem weszłam do sali balowej. Byłam z siebie dumna, bo tym razem przeszłam sama siebie. Wyglądałam tak, jakby ktoś właśnie próbował mnie oskalpować. Miałam "odsłoniętą czaszkę" z przodu, włosy odsunięte do tyłu i wszędzie ściekała krew.

Zaśmiałem się słysząc słowa kobiety, tak to zdecydowanie zabrzmiało jakby pracowała w klubie w którym ostatnio byłem. Choć na rurze jej nie widziałem, a może to i szkoda. Skarciłem się za tak nieprzyzwoite myśli o nauczycielce ponownie zwracając wzrok na kobietę. - Jeżeli miałbym Ci mówić, Pani w obecności innych, musiałbym zacząć już teraz. Aczkolwiek nie bardzo mi się to uśmiecha. - odparłem z delikatnym uśmieszkiem na twarzy. - W sumie to nie, nie chodzę na Twoje zajęcia. O ile się nie mylę uczysz tańca i gry na instrumentach prawda? Osobiście potrafię tańczyć, ale nie przepadam a o grze na jakimkolwiek instrumencie już nie wspomnę.

-Obecnie uczę tylko tańca...-powiedziałam z uśmiechem.
-W takim razie masz pozwolenie na porzucenie formalności wobec mnie. Tylko nienadużywaj tego..-ostrzegłem "grożąc" mu palcem. Katem oka zobaczyłam coś...Doslowie coś. Podeszłam do barierki i spojrzałam w dół sali. Chwila.
-NATHYENNE! Trzymajcie mnie...Wenka...Czy ja mam zwidy?!

- Dobry wieczór, pani profesor - powiedziałam śmiejąc się i pomachałam nauczycielce. Jej reakcja była zupełnie prawidłowa. Dokładnie czegoś takiego się spodziewałam.

- Może i kiedyś wpadłbym do Ciebie na lekcję, chociażby popatrzeć. - zaśmiałem się uśmiechając szeroko do kobiety. Ostatecznie jednak uniosłem jedną brew do góry patrząc na reakcję Dasom i spojrzałem w tym kierunku co ona  otwierając szeroko oczy widząc przed swoimi oczami "to" coś. Złapałem nauczycielkę za rękę aby czasem nie zrobiła czegoś... Nieodpowiedzialnego. - Obawiam się że nie masz.

-REED ZA MOMENT DO CIEBIE TAM ZEJDĘ!-Powiedziałam zaciskając dłoń na tej Wenki.
-Panie Boże daj mi cierpliwość do tych ludzi bo jak dasz mi sile to ich wszystkich rozpierdole...-mruczalam do siebie po koreańsku.

- Spokojnie, sądzę iż owa uczennica zaraz wszystko Ci wyjaśni - odparłem biorąc głęboki wdech. Tak, jej, bo mnie tak naprawdę nie obchodziło co owa dziewczyna wyprawia. Uśmiechnąłem się tylko miło do nauczycielki głaszcząc ją delikatnie po dłoni. - No już, spokojnie.