Sala do ćwiczenia aktorstwa

-Najwidoczniej zniszczę twojemu mężowi życie.-Parsknęłam śmeichem siadając..

Usiadłam tam, gdzie stała na scenie. Po turecku. Zerknęłam na tekst. W porządku, Shakespeare jest świetnym twórcą. Podobało mi się.

- Nie żałuj sobie - zaśmiałam się, usiadłam więc i zaczęłam czytać dokładnie scenariusz, wyobrażając sobie jak którą akcję zagrać, co dodać, z czego zrezygnować itd.

Zaczęłam czytać tekst moej postaci.-Jest tu taki język że, nie które słowa nie moge wymówić.-Mruknęłam, ogólnie dom całego, kółka w którym siedzieliśmy..

- Których nazw nie umiesz? - zapytałam szukając słów w swoim scenariuszu, które mogła mieć na myśli.

Tytułowa rola? Ach, świetnie! Jednak bycie jedynym facetem nie jest takie złe. Co ja gadam? Ani na chwilę nie przyszło mi do głowy, żeby narzekać. Ludzie tutaj wydają się sympatyczni.
Usiadłem na krańcu sceny i zacząłem dokładnie przeglądać scenariusz.
-Dobre ćwiczenie na dykcję - powiedziałem z lekkim uśmiechem i podniosłem wzrok na dziewczynę.

Parsknęłam cicho słysząc słowa chłopaka.-Tych.-Mruknęłam po chwili do Erici pokazując jej palce..

Zaczęłam je powoli wymawiać, bez większego problemu i powtarzałam po dwa razy, by zapamiętała.

Widziłam że uczniowie byli już dosyć znudzeni i zmęczeni. Spojrzałam na zegarek.
-Dobra dzieci! Koniec na dziś, nie męczę was!-Zeszłam na dół słysząc stukot obcasów.
-Czarownica numer dwa! Do pudła i szukaj książki. Ćwiczcie scenariusze, było by świetnie gdybyście zostali dziś i poćwiczyli razem..Ale jest juz późno więc możecie spokojnie iść.-Powtórzyłam typową formułkę, zapinając płaszcz..

Właściwie to z większością słów nie miałam większego problemu. Tylko jedno słowo wydało się być dość trudne. Próbowałam wydukac je z siebie, co poskutkowało tępym i lekko głupkowatym sklejeniem niezbyt zrozumiałych sylab. Mogło to brzmieć zabawnie, ale ja sama byłam zbyt skupiona, żeby to zauważyć. Zrobiłam przy tym minę dziecka składającego klocki.

Nie odpowiadając nic zrobiłam to, co kazała mi madam Filliton. Zaraz potem podeszłam do Willow i Erici.
- I jak sobie radzicie?

Powtarzałam sobie to co mówiła Erica. Po kilkku minutach wstałam i wzięłam książkę i scenariusz.
-Hm? Ja dosyć dobrze... Tylko nie które słowa są tu okropne.-Mruknęłam ubierajac na siebie z powrotem dużą czarną bluze..

- Ah, faktycznie, z jednym miałam szczególny problem! - zrobiłam niezadowoloną minę, przy czym wzięłam pasmo swoich włosów za ucho.

-Tak pisał wspaniale Szekspir.-Mruknęłam usmeichając się deliaktnie.-Więc gdzie teraz idziesz-Spytałam schodząc z sceny. Nie wiedziałam czy może iść znów na stówkę czy wrócić do pokoju..

"Zeskoczyłem" ze sceny. Wygląda na to, że mam co robić w wolnych chwilach... Podszedłem do biurka i wziąłem książkę, którą dała mi madame Filliton.
-Będę się zbierał, miło było. - ukłoniłem się delikatnie w stronę dziewczyn - Powodzenia ze scenariuszem. - uśmiechnąłem się na odchodne i wyszedłem z sali.
(NP: Pokój Williama)

- Dzięki, też życzę powodzenia! - rzuciłam w stronę chłopaka. - Nie wiem, gdzie iść. Na pewno nie do pokoju. Przelezalam tam strasznie dużo czasu, dlatego się spóźnilam, więc mam dość. A Ty?

Udałam że podnoszę spódnice i ukłoniłam się delikatnie, rozbawiona w stronę chłopaka.
-Jeśli chcesz..Możemy iść do mnie.-Ledwo powiedziałam proponując to zawstydzona.

- Hmmm... Okej... - wstałam i jako że byłam zmęczona, poszłam od razu do swojego pokoju.
NP: Pokój Eriki.

- Ojej, pierwszy raz ktoś mi to proponuje! - powiedziałam pełna entuzjazmu. - bardzo chętnie! - uśmiechnęłam się promiennie.

Wyszłam z zali żegnając się z uczniami i biorąc swoje graty.


Np: Pokój Adele Filliton

Skinęłam głową widząc jak Madam Filliton wychodzi. Uśmeichnęłam się dleiaktnie z rumieńcami na polikach do dziewczyny.-Okej, tylko będzie tam burdel...czarownico.-Mruknęłam i wyszłam wraz z zielonowłosą z sali

Np: Pokój Willow

- Nie ma problemu. - zasmialam się delikatnie zaraz po tym, jak Willow mnie nazwała.

NP pokój Willow

Tup, tup, tup... Kurwa znów się spóźniłam. Biegłam przez korytarze z wypadającymi kartkami.
Po chwili byłam w klasie. Ubrałam się dziś w białą koszulę i długą czarną spódnice, jak typowe nauczycielki w starych czasach. Rozłożyłam sobie wszystko ładnie na moim stoliku i usiadłam wzdychając. Upiłam łyk kawy, która kupiłam.
-No to gdzie ci moi aktorzy?-Mruknęłam sama do siebie patrząc na zegarek w komórce..

Wszedłem do sali rozglądając się po niej niepewnie. Kiedy zauważyłem nauczycielkę skinąłem głową wchodząc powoli do środka. - Dzień dobry -przywitałem się podchodząc do sceny.