Łąka

-Nie wiem zawsze można spróbować. No cóż może później się cos innego wymyśli- powiedziała ze spokojem i chowała wszystko do torebki- Wyjdzie w praniu, a na pana lekcje chętnie przyjdę może nauczę sie czegoś nowego

- Cóż, poziom grupy jest strasznie niewyrównany, nie wiem czy nie będą tu potrzebne indywidualne - westchnąłem ciężko.

-Można zawsze zobaczyć jak będzie na zajęciach. Jak będzie dla mnie jakoś tragicznie albo nudno to wtedy mozna pomyśleć o jakis prywatnych lekcjach- powiedziała z uśmiechem

- W porządku. Nie wiem czy jutro nie zrobię lekcji, więc bądź gotowa, Taylor. Znaczy się, Charlie - poprawiłem się szybko.

Zaśmiała się cicho słysząc jak ją nazywa- i mam się pewnie jeszcze przygotować na nowe imie? nie ma sprawy- powiedziała rozbawiona

- To w sumie też - w końcu sam się zaśmiałem i westchnąłem. - Chyba jesteś nowa, nie?

-Całkiem niedawno z Finleyem tutaj się przenieśliśmy.- powiedziała z uśmiechem

- Finleyem? - uniosłem pytająco brew, nie mogłam się napatrzyć na blondynkę po prostu...

-Mój straszy brat - powiedziała z uśmiechem- Rysuje i gra na skrzypcach, trochę inny ode mnie- powiedziała

- Aaaa... Rozumiem - kiwnąłem głową i się przeciagnąłem. - Pewnie nie masz co robić?

-Ja zawsze znajdę jakieś zajęcie jak naprzykład składanie kolczugi- powiedziała rozbawiona- Chyba że ma pan coś konkretnego na myśli- spytała unosząc brew

- Cóż... Nic konkretnego w sumie - westchnąłem. - Długo trwa takie? - spytałem z ciekawością.

-To zależey od intensywności pracy i rozmiaru kolczuki, pewnie gdybym robiła cały czas bez przerwy to w dwa trzy dni bym zrobiła. A w takim normalnym wymiarze jak zwykle robię to trochę ponad tydzień- powiedziała z uśmiechem na twarzy

- I nie jest to nudne? Monotonne? - spytałem z zaciekawieniem i zapaliłem kolejnego papierosa.

-Trochę tak, ale jak się coś lubi robić to cię to uspokaja i wycisza no i sprawia ci przyjemność- powiedziała z uśmiechem na twarzy

- Coś w stylu robienia na drutach, ale bardziej zaawansowane - podsumowałem i się przeciągnąłem. - Idziemy do wewnątrz? Zmarzniesz, przeziębisz się i będzie na mnie - mruknąłem.

Zaśmiała się cicho- Tak to całkiem niezłe porównanie- powiedziała z uśmiechem i spojrzała na niego- No skoro tak się tak pan o mnie martwi to możemy wejść- powiedziała -tylko gdzie pójdziemy?

- Nie jest to troska. Chociaż w sumie... Jest, ale o moje sumienie, o ile takowe mam - odpowiedziałem ze stoickim spokojem. - Jakieś sugestie? O ile jesteś paląca może być palarnia.

-W takim razie powinnam podziękować twojemu sumieniu o ile mnie słyszy-powiedziała z lekkim uśmiechem- Nie nie palę, wybacz.- powiedziała ze spokojem

- Hmmm... Jeśli chcesz porozmawiać, to w ciszy można do mojego pokoju - odparłem i zgasiłem papierosa.

-Może być o ile nie będzie z tego za dużych problemów- powiedziała ze spokojem patrząc na niego

- Nie będzie żadnych większych, ale bez szumu, okej? - odwzajemniłem spojrzenie.

-A z czego robić szum? Umiem dochować tajemnic i niczego nie wypaplać- powiedziała z lekkim usmiechem

- No i to mi się podoba - uśmiechnąłem się lekko i poszedłem w stronę szkoły.
NP: Pokój Giovanniego

Poszła z nim spokojnym krokiem
<z/t>