Łąka

Zajrzałam na chwilę do swojego pokoju, by wziąć pędzle, sztalugi, płótna i farby, po czym przyszłam tu, by w spokoju malować. Nie zauważam nikogo i niczego dookoła siebie, a zresztą i tak nikt mnie tu nie znajdzie.

Po wyjściu ze szkoły, poszłam najpierw na łąkę. Była tam już jakąś dziewczyna ale nie zbliżałam się do niej bo nie chciałam jej rozpraszać. Zerwałam jedynie kilka kwiatów po czym oddaliłam się żeby zwiedzać dalej.
Next: Fontanna

Wyszłam na łąkę z telefonem i głośnikiem. Dawno nie tańczyłam, więc musiałam to nadrobić.

Nawet nie zauważyłam, gdy zrobiło się ciemno. To był pracowity dzień. Zebrałam sztalugi oraz przybory i udałam się do swojego pokoju.
NP: Pokój Gulldimy Glatziku

Na prawdę już wieczór? Chyba czas wrócić do budynku.
Np pokój

Z braku lepszych zajęć postanowiłem wyjść na zewnątrz żeby odetchnąć świeżym powietrzem i podeptać trochę kwiatków. Tak więc w ten oto sposób przyszedłem tutaj z początku nie będąc przekonany co do idei owego pomysłu. No ale. Chwilę mogę posiedzieć, sądzę że świat się nie zawali czy coś. Spocząłem więc na trawie w cieniu osamotnionego drzewa biorąc głęboki wdech i wpatrując w zielono kolorową przestrzeń co jakiś czas muskając palcami kwiaty rosnące przy miejscu w którym sobie spocząłem.

Wyszłam na łąkę, patrząc na obecnych tam ludzi. Było tak ciepło, cudownie. Położyłam się na trawie, przymykając oczy.

Rozciągnęłam się na łące pod osamotnionym drzewem, ziewnęłam i zaczęłam szkicować.

Przymrużyłem niezadowolony oczy widząc zbierających się tu ludzi. A było tak spokojnie. Westchnąłem ciężko rozprostowując swoje nogi o opierając głowę o korę drzewa pod którym siedziałem. Wyjąłem z kieszeni od spodni słuchawki wraz z telefonem i włączyłem swoją ulubioną piosenkę zamykając przy tym oczy. Czysty relaks.

Zauważyłam jakiegoś chłopaka siedzącego pod drzewem i szybko do niego podeszłam
-Fajne włosy

Słysząc głos jakiejś dziewczyny powoli uchyliłem swoje oczy patrząc na nią spod przymkniętych powiek. - Wiem - mruknąłem jakby do siebie ponownie przymykając oczy.

-Nie czujesz się samotny? Znaczy, ja też kocham muzykę, ale o wiele bardziej ludzi- uśmiechnęłam się i usiadłam obok niego.

Westchnąłem ciężko obmyślając już w głowie plan. Skoro ludzie tak do mnie lgną? Dlaczego by tego nie wykorzystać. - Nie, zdecydowanie czuję się lepiej bez ludzi obok siebie. No chyba że w łóżku, to co innego. - mruknąłem zdecydowanie nie spoglądając jednak na dziewczynę. Mimo wszystko jestem szczerym osobnikiem.

Weszła na łąkę. Zdziwiła się bo myślała że będzie pusta. Obciągnęła swoją długą szarą bluzę, w tej odsłonie szara bluza i zdarte na kolanie jeansy wyglądała zupełnie jak słodki chłopiec, ale...lubiła tak wyglądać. Rozejrzała się jej uwagę zwrócił chłopak w czerwonej czuprynie, był przystojny ale...nie odważy się z nim gadać, jest dla niej zbyt przerażający. Usiadła w spokoju na trawie i wyjęła szkicownik.

Zaśmiałam się, opierając głowe o jego ramię
-Zabawny jesteś. A jak ci na imię?

Moje nastroje były zmienne, zazwyczaj były one typu "bez noża nie podchodź". Ale i zdarzały mi się chwile obojętności zupełnie tak jak w tej chwili, zależy jaki kto wybierze dzień dlatego też niektórzy nienawidzą mnie już od pierwszego wejrzenia, a niektórzy trochę później. Ale zawsze kończy się to tak samo. Uchyliłem oczy i spojrzałem kątem oka na dziewczynę która... Śmiało oparła głowę na moim ramieniu, zadziwiające jak niektórzy ludzie potrafią być śmiali względem mnie. - Jestem Wenka. - mruknąłem krótko zauważając chwilę przyglądającą mi się białowłosą dziewczynę, chyba chciała podejść ale... Coś jej nie wyszło.

Zauważyła że kolorowowłosy się jej przyjrzał. Ta dziewczyna obok niego to pewnie jego dziewczyna.. zastanowiła się jak to jest. Zastanowiło ją jak ludzie potrafią być tak śmiali względem siebie. Ona na pewno by się nie odważyła na takie coś, o nie. Spojrzała na swój rysunek...z kartki spoglądała na nią ciemnowłosa elfka o zimnym spojrzeniu. Uśmiechnęła się lekko zadowolona ze swojej pracy. Miała ładny uśmiech.

Uznałam, że siedzenie w pokoju jest zbyt mało twórcze, dlatego też wybrałam się na łąkę. Usiadłam sobie z dala od ludzi, by nikomu nie przeszkadzać. Wyjęłam ołówki i blok. Zaczęłam szkicować galopującego przez tę łąkę konia. Ehh... jak mi brakuje jazdy... Zapatrzyłam się w kwiaty, smagane lekkim wiatrem

Przyszłam na łąkę napawając się świeżym oddechem i zauważyłam dziewczynę niedaleko siebie, którą widziałam już wcześniej, na rozpoczęciu. Usiadłam obok niej i zerknęłam na rysunek. - Hej - przywitałam się z uśmiechem, próbowałam z angielskim akcentem, ale nie wyszło mi i słychać było ów włoski akcent.

-Mela, miło mi- wyszczerzyłam się, pokazując białe zęby- Jaki masz talent? Na pewno muzyka, prawda?

- Witaj - podniosłam wzrok z uśmiechem, ale tylko na chwilę, bo od razu wróciłam do rysowania. Kątem okaz przyglądałam się dziewczynie - Jestem Arabelle, a Ty? - spytałam miłym tonem

- Erica, miło poznać - usiadłam po turecku i zaczęłam przyglądać się jej rysunkom. Ładnie rysuje. Cóż, mogłam się przecież tego spodziewać, to szkoła artystyczna.

- To że słucham muzyki, nie znaczy że jestem uzdolniony, aczkolwiek śpiewać potrafię. - mruknąłem w końcu wyjmując słuchawki z uszu, pomimo lecącej muzyki słyszałem ją dobrze, ale mimo wszystko.

- Arabelle, pogadamy później, dobrze? Mam teraz lekcję - uśmiechnęłam się i pobiegłam do szkoły.
NP: Sala do kreatywnego pisania.