Łąka

-D...dziekuje... -lekko sie zasmucila co ukryla opuszczajac glowe.

-Co się stało?Powiedziałem co nie tak- spytał ją lekko przestraszony ale w jego głosie było słychać ciepło i troskę. Znowu coś zepsuł

-N...nie, nie przejmuj sie. -usmiechnela sie pokrzepiajaco. -To nic, przejechala dlonia po wlosach.

-Ale widzę że coś się dzieje. Ja cię wysłucham, jeśli potrzebujesz ramienia do wygadania to służę pomocą-powiedział do niej z uśmiechem myśląc czy powienien ją objąć czy nie

-Powiem Ci, ale to nie tu. -westchnela. -To cos, o czym lepiej, zeby ludzie nie wiedzieli

-Chcesz się gdzieś przejść? Pójść w inne miejsce- spytał jej z troską

-Chodzmy do mojego pokoju, mysle, ze tam bedzie najlepiej. -Westchnela cicho na mysl o tym o czym bedzie mowic

-Oczywiście- powiedział wstając z koca i podał jej rękę żeby pomóc jej wstać- Tylko mnie poprowadź- powiedział z miłym usmiechem

Skorzystala z pomocy i lekko sie usmiechnela. Zlozyla koc, spakowala wszystko i ruszyla.
NP. POKOJ EMILY

Uśmiechnął się ciepło do niej i wziął swoje rzeczy po czym ruszył obok niej do jej pokoju
<z/t>

Przyszedłem na łąkę, nie mając większego pomysłu co robić. Przy okazji wyjąłem papierosa i zapaliłem, stwierdzając, że tu raczej zakaz nie obowiązuje. Jeszcze jeden dzień i bym ześwirował w końcu.

Dziewczyna wyszła z akademika mając w dłoni kawałek materiału oraz dość sporą torebkę z metalowymi kółeczkami. Kolczugi się zachciało klientowi, no ale nic trzeba będzie zrobić, zobaczyła jakiegoś mężczyznę i chciała się z nim przywitać, ale potknęła się i poleciała jak długa. Na cały chodnik poleciało kilkadziesiąt metalowych kółeczek. Dziewczyna spojrzała na to-Puttana-Cisnęło jej się na usta i bezradnie zbierała kółeczka, które chyba juz były stracone

Odwróciłem się słysząc brzęk i podbiegłem od razu, pomogłem dziewczynie zbierać. - Non c'e problema - powiedziałem pospiesznie i spojrzałem na nią. - Mi Dio... Taylor Momsen? - spytałem totalnie zaskoczony. Słowo daję, wyglądała jak ona!

Spojrzała na mężczyznę lekko z uniesioną brwią i pokręciła głową- Ho un grande problema- powiedziała z lekkim żalem w głosie. Na jego słowa spojrzała jeszcze bardziej zaskoczony- Non sono Taylo. Mi chiamo Charlie Avery- powiedziała z niepewnym uśmiechem wkładając kolejne kółeczka do plastikowej torby

- Wyglądasz totalnie jak ona - odparłem wkładając razem z nią kółka. - Po co Ci one? - wskazałem na nie głową.

-Tak gdzieś to słyszałam kilka razy- powiedziała ze śmiechem - Zamówienie dla klienta na kolczugę- powiedziała z lekkim uśmiechem na twarzy i sprawdziła torbę- Tych z trawy i ziemi raczej nie zbiorę, trudno najwyżej się dokupi- stwierdziła poprawiając swoje włosy

- Nie dziwię się. Na kolczugę? Zajmujesz się robieniem różnych rzeczy na cosplay? - uniosłem pytająco brew.

-Ta, chociaż to akurat na rekonstrukcję robię. Do cosplayu używam zupełnie innych materiałów, zbroje cosplyera są i tak bardzo ciężkie więc kolczugi z metalu raczej im nie daję- powiedziała ze śmiechem i podniosła się z ziemi

- Cóż, niespecjalnie się na tym znam. Skąd u Ciebie znajomość włoskiego na takim poziomie, że tak spytam? - uniosłem brew znów.

-Cóż dużo podróżowałam z ojcem, często bywał we Włoszech a ja chcąc nie chcąc zainteresowałam się tym językiem i zaczęłam się go uczyć. Nie jest perfekcyjny ale starczy żeby się dogadać - powiedziała z uśmiechem

- Cóż, mnie zaskoczył - wsunąłem dłonie w kieszenie i wstałem. - Uczę włoskiego w tej szkole.

-Naprawdę? W sumie myślałam czy się nie zapisać na te zajęcia żeby jeszcze doszlifować go - powiedziała z lekkim uśmiechem na twarzy- Nadam się do pana grupy?- spytała

- Oczywiście, jak najbardziej. Mam nawet jedną osobę, która totalnie nic nie umie po włosku. Jedynie seks z nimi ma jako doświadczenie - zgasiłem papierosa butem.

Cicho parsknęła śmiechem-To ja mogę pomóc mu się nauczyć jakiś podstaw, żeby miał jakieś fundamenty. Chociaż nie jestem pewna czy sprawdzę się jako korepetytorka- powiedziała z rozbawieniem

- Erica się zaoferowała, została moją asystentką... Nie wiem, czy tej dziewczynie korepetycje pomogą... - machnąłem ręką.