Pokój Charlotte Schrödinger

- Jak bardzo silne...? - ponownie spojrzałam na nią, ale ponieważ przez to poczułam zdenerwowanie, znowu spuscilam wzrok. - Tak, wszystko jest okej... - ponownie, westchnelam głośno. - Nic się nie dzieje, to tylko ja. - chwila pauzy. - O co mnie prosisz? Przecież wszystko jest w porządku. - odpowiedziałam ironicznie nie reagując na pocałunek.

-Żebyś się uspokoiła. Wzięłaś te pieprzone tabletki?-Spytałam chwytając ją za dłoń.-Czemu nagle się na mnie złościsz? Przecież było wszystko dobrze, zrobiłam coś źle?!-Udałam zestresowaną i chciałam odwrócić, by być tu ofiarą..

- Każesz przestać mi się drzec nie słysząc, dlaczego się wydzieram...? - wyrwalam dłoń. - mówiłam, że jestem rozczarowana twoją postawą, faktem, że wcześniej nie powiedziałaś o tym, że będziesz musiała iść... - zamknęłam oczy próbując nie wybuchnąć, jednak nie udało się. - Czuję... Czuję się wykorzystana, rozumiesz?! - krzyknęłam. - C-co to ma być? Gdybyś faktycznie się cieszyła, zachowałabyś się inaczej, mimo pośpiechu! - odsunelam się około metra w tył, czując, jak drżenie mojego ciała wraca.

-Co?! przecież, ja pierdole.-Westchnęłam zakładając na siebie bluzę.- Jak możesz się czuć wykorzystana? Przecież kurwa sama ogólnie doszłaś, sama chciałaś też seksu, a teraz drzesz się na mnie bo muszę iść?! Słuchaj nie lubię, gdy ktoś nagle zmienia się w kłodę, więc zrozum.-Podniosłam brwi do góry, dziwiąc się że nie zaczynam z manipulacją tylko że jestem zbyt szczera.-Muszę iść kuzyna i tym bardziej nie chce tu być jeśli drzesz na mnie kurwa mordę.-Warknęłam..

- Kłodą...?! - rzuciłam oburzona. - przecież kiedy przejęłam inicjatywę, ty z powrotem rzuciłaś mnie na dół, nie bądź hipokrytką! - wydarłam się przy ostatnim słowie. - Myślałam, że będzie cudownie, doszłam, być może tym Cię rozczarowałam, co? - dodałam rozplaczliwie. - A może po prostu jestem kiepska w łóżku, dlatego zaraz potem potraktowałaś mnie tak zimno? - ciągnęłam próbując zignorować określenie "morda", mimo starań czułam coraz większe zdenerwowanie i coraz większe wrażenie braku szacunku do mnie.

-Usiadłas na mnie..Łał.-Podniosłam brwi do góry i parsknęłam śmiechem, gdy wyskoczyła z tą hipokryzją.-Nie mogłaś być jakaś wspaniała, kurwa to też był mój pierwszy raz, a teraz na mnie krzyczysz! Nie traktuję cię zimno, wrócę za 30 minut!-Zapijęłam bluzę i wzięłam torbę na ramie.-Wrócę może jak się uspokoisz, bo teraz zachowujesz się co najmniej pojebanie..-

- Zrobiłam dokładnie to samo co Ty! - pisknęłam wściekła. - jakiego zachowania się po mnie spodziewałaś? Jestem przecież wariatką! Uh, żałuję, że właśnie tak wyglądał mój pierwszy raz. - Oparłam się o swoje biodra.

-Myślałaś że mi się jakoś zajebiście podobało? Czułam się jak bym jebała trupa.-Warknęłam podchodząc do niej..

Sekundy po usłyszeniu tego, spoliczkowałam ją. Nie wiem, czy było to mocne, czy nie, ale chyba lekko przesadziłam patrząc na zaczerwienienie na jej twarzy. Normalny człowiek w tej chwili by poczuł, że żałuje, jednak ten tekst całkowicie mnie złamał.
- Skoro jestem trupem, nasz związek też możesz uznać za martwy. O ile można było to nazwać związkiem. - rzuciłam wiele ciszej, niż wcześniej.

Po chwili dostałam w twarz. Dotknęłam swój policzek. Miałam ochotę jej także wyjebać, ale to by było idiotyczne z mojej strony.-Jebana kurwa.-Warknęłam patrząc na nią i poprawiając torbę.-Dobra, kurwa szybka jesteś. Dwa- trzy dni? Może poszukasz sobie jakiegoś chłopaka by cię wydymał? Wiesz będzie lepiej, he?-Skrzywiłam się patrząc na nią. Odwróciłam się szybko i czując nadchodzące łzy w oczach wyszłam pospiesznie z pokoju.

NP: Park..

- Ta, gadaj sobie, gadaj, a teraz wypierdalaj. - powiedziałam zimno, a kiedy dziewczyna w końcu wyszła, zlapalam się za głowę myśląc, co się właśnie stało. Gdy sobie to uświadomiłam, poczułam ból. Niewiarygodny ból. Zaczęłam ponownie płakać. Wyjęłam spod łóżka butelkę piwa i, ignorując zasady szkoły, zaczęłam pić zrozpaczona i dalej wściekła.