Sala historii sztuki

Wszedłem do sali jako pierwszy rozglądając się po niej uważnie, westchnąłem ciężko i zająłem pierwszą ławkę przy samym biurku. Może i będę zasłaniał innym ale jakoś nie bardzo mnie to obchodziło. Westchnąłem ciężko oczekując na resztę uczniów oraz... Mojego upatrzonego nauczyciela. A już szczególnie na niego.

Weszłam pospiesznie do klasy, z kubkiem budyniu w jednej dłoni i notatnikiem w drugiej. Historia sztuki, nareszcie, jedna z moich ulubionych lekcji. Skondensowana wiedza z jednym z najlepszych nauczycieli w szkole. Nie jestem w stanie oderwać od niego wzroku za każdym razem, gdy mówi, z tą pasją i zaangażowaniem. A jednak chowam wzrok w notatkach za każdym razem, gdy tylko spojrzy w moją stronę. Siadłam w końcu w ławce w jednym z środkowych rzędów, podkuliłam irytująco długie nogi i zjadłam trochę budyniu. Niech to się w końcu zacznie.

W bardzo złym nastroju złamałem ołówek który trzymałem w ręce po czym podniosłem się i wyszedłem.

Next: Stołówka.

Sala była jeszcze pusta, jednak nie przeszkadzało mi to. W końcu ostatnio to moi uczniowie czekali, a tak przynajmniej mogłem jeszcze spokojnie usiąść. Odłożyłem książki na biurko, a sam zająłem miejsce za nim, zakładając ręce na klatce piersiowej.
Gorączka po woli mi spadała, jednak gardło bolało cały czas. Z swoją złego, lepiej żebym był seksownie zachrypnięty.
Poprawiłem czarna koszule z białym emblematem firmy, po czym spojrzałem na zegarek. Dzieciaki maja jeszcze dziesięć minut, nie razie sie spóźniać.

Weszłam do klasy z uśmiechem, tym razem ubrana po prostu w jeansy i beżową koszulkę. - Dzień dobry - przywitałam się ciepło z nauczycielem i usiadłam na samym końcu klasy. Najbardziej właśnie wolałam siedzieć na tyle. Najwygodniej, dodatkowo strategicznie. Wyjęłam książki i spojrzałam za siebie przez okno.

-Witaj - przywitałem sie chłodno, wertując zeszyty w poszukiwaniu listy uczniów. Standardowo gdzieś sie zapodziała

Wróciłam jeszcze do pokoju po potrzebne rzeczy do tej lekcji, spakowałam wszystko do plecaka. Sałatkę zostawię na później. Weszłam powoli do sali.
-Dzień dobry.- Zobaczyłam tą samą dziewczynę, co była na śpiewaniu. Uśmiechnęłam się do niej delikatnie i odważnie usiadłam obok niej.
-Cześć.-Powiedziałam dość cicho, dając torbę na ławkę i zaczynając się rozpakowywać.

- Hej. W końcu ktoś się do mnie dosiadł i zagadał... - zaśmiałam się lekko. - To dobry znak. Może mam branie nawet? - oparłam się wygodniej i założyłam nogę na nogę. Skojarzyłam, że była na śpiewaniu. Głos miała nawet ładny w sumie.

Chwilę się spóźniłem, ale to chyba nic... Wbiegłem do sali po kilku minutach i popatrzyłem na nauczyciela. -Przepraszam za spóźnienie...- powiedziałem cicho i zająłem swoje miejsce. Usiadłem w jednej z tylnych ławek. Wyjąłem zeszyt i długopis.

-Witam tak liczne grono - westchnalem, uśmiechając sie blado do dwóch dziewczyn. Moze to i lepiej, nie bedzie trzeba sie wysiliac - Z racji trgo, ze wybiła nasza godzina pozwolę soboe zacząć. Nazywam sie Nikołaj Iwanienko, jeżeli mnie panienki nie kojarzą, i w tym roku bede uczył was historii sztuki. Wiec jeżeli możecie to poprosiłbym was, abyście sie przedstawiły i powiedziały kilka słów o sobie. Tak żebym wiedział z kim mam do czynienia

-Nic sie nie stało - przewróciłem oczami - Usiądź proszę

Wszedłem i spojrzałem na nauczyciela kiwając głową spokojnie. Podszedłem do biurka i podałem mu kartkę
-Musiała się zagubić w moich rysunkach - powiedziałem. Była to lista uczniów.
Usiadłem w pierwszej ławce przy przejściu między stolikami. Nie przejmowałem się zbytnio spóźnieniem. Nie było duże.
Rozejrzałem się. Ale nas dużo… Przynajmniej nie będę sam… Ogólnie odnoszę wrażenie, że część uczniów w tej szkole ma gdzieś zajęcia. Zobaczyłem Hiro. Dawno się nie widzieliśmy.

- Okej, więc ja zacznę - powiedziałam cicho do dziewczyny i wstałam, poprawiłam szybkim zgrabnym ruchem włosy. - Nazywam się Erica Blandelli, gram na skrzypcach, śpiewam też oraz lubię pisać opowiadania. Interesuję się też historią, najbardziej militarną, o wojnach i tak dalej. Jednak dziejami sztuki niemniej się interesuję - uśmiechnęłam się i usiadłam.

-Gdy mam zagadać czuję, że za chwilę zemdleje.- Zaśmiałam się nerwowo.-Najpewniej masz.-Poruszyłam znacząco brwiami, starając się rozluźnić atmosferę...Albo raczej siebie i starając się upewnić że nie robię z siebie idiotki, gdy nauczyciel powiedział o przestawieniu się podrapałam się po karku mając nadzieje że ktoś inny zacznie..

-Mam nadzieje, ze panienka nie próbowała mi sie przypodobać - uśmiechnąłem sie półgębkiem, patrząc dziewczynie w oczy, po czym wstałem i stanąłem przed biurkiem, opierając sie o nie - Teraz moze koleżanka?

Wszedłem do sali rozglądając się po niej. - Srry za spóźnienie. - burknąłem jakby do siebie z kieszeniami w rękach podchodząc do wolnej ławki gdzieś na uboczu w której usiadłem z głośnym westchnięciem nawet na nikogo nie patrząc. Nie mam dzisiaj nastroju na kontakty międzyludzkie.

Wywróciłem oczami, nie komentując tego. Spokojnie, Nikołaj, spokojnie

Westchnęłam cicho z ulga że nowa znajoma zacznie od przestawienia się. Przygryzłam dolną wargę obserwując uważnie dziewczynę. Uważam że jest...śliczna. Nagle nauczyciel wspomniał o ''koleżance'' Boże czemu, chodź chciałam się przestawić klasie, by ktokolwiek mnie kojarzył. Wstałam powoli i uśmiechnęłam się delikatnie.
-Jestem Willow Harrison. Interesuje się teatrem, aktorstwem, rysowaniem i także grafity.. Raz musiałam płacić bo coś ''niby'' zniszczyłam.-Parsknęłam śmiechem zaczesując włosy do góry.-I lubię bardzo pisać powieści..wiersze mi nie wychodzą.. Nie znam się na historii sztuki, ale przyszłam tutaj by ją poznać.-Uśmiechnęłam się z lekka zestresowana i usiadłam. Nauczyciel wydaję się dosyć... chłodny? O boże nie..

- Spokojnie - powiedziałam cicho do niej kładąc swoją dłoń na jej ręce, uśmiechnęłam się ciepło do dziewczyny. - Naprawdę, nie ma się czym martwić, Willow. O czym zazwyczaj piszesz? - zapytałam korzystając z tego, że nauczyciel jeszcze nie zaczął lekcji.

-Liczą sie chęci, po to w końcu tu jestem. - zapewniłem ją - Usiądź juz i na przyszłość wiecej uśmiechu. Moze teraz kolega w czerwonych wlosach?

- Co ja? - zapytałem w końcu kierując wzrok na nauczyciela. - A tak... - mruknąłem opierając twarz na ręce. - Jestem Wenka Lanter i nie lubię o sobie mówić. - odparłem zdecydowanie nie spuszczając wzroku z nauczyciela. Jakbym co najmniej mierzył się z nim na spojrzenia.

Widząc "Smoka" uśmiechnąłem się lekko. Gdy usiadł w ławce przed moją postukałem go palcem w ramię. Gdy się odwrócił obdarzyłem go promiennym uśmiechem. Zaraz znów usiadłem prosto wzrok kierując na nauczyciela. - To może teraz ja? - spytałem podnosząc rękę.

-Uśmiecham się dziś tyle że policzki mnie bolą.-Mruknęłam sarkastycznie uśmiechając się, czując że się powoli rozluźniam. Willow wyluzuj, to tylko twoje fobię, że myślisz że ciągle jest źle. Wzdrygnęłam się delikatnie czując dłoń dziewczyny na mojej.
-Dramaty..Romanse też.-Uśmiechnęłam się do niej, nie wiedziałam za bardzo jak mam dalej prowadzić temat.-A ty? Widziałam cię na pisaniu.-Szepnęłam poprawiając bluzę. Po chwili mój wzrok znalazł się na chłopaku w czerwonych włosach, który miał się przestawić. Podniosłam delikatnie brwi do góry słysząc jego odpowiedź. To się nazywa bycie duszą towarzystwa madafaka..

Boże, co za nadgorliwiec. Moze jeszcze przyniesie mi ciastka. Chociaz, uwielbiam ciastka.
-Proszę bardzo - zgodziłem sie w miarę neutralnie. W sumie to moze chłopaków zależy, w końcu mo tez kiedy zależało