Stołówka

Zasmialam sie cicho. Zabawnie

- Od dawna tu jesteś? - zapytałam po przełknięciu kolejnego kęsa rogalika, który popiłam łykiem capuccino.

-Bardzo-zasmiala sie-od jakichs 3 lat, a Ty?

- Wow... Ja dopiero od niedawna - zamrugałam oczami zaskoczona odpowiedzią. - To ja w takim razie jestem dla Ciebie nowa - parsknęłam śmiechem poprawiłam rozpuszczone włosy.

Zasmiala sie.-Piekne wlosy.-usmiechnela sie niesmialo

- Oh... Najczęściej właśnie na to ludzie zwracają uwagę - zaśmiałam się lekko. - Dziękuję. Ty masz za to fajne rysy twarzy - odpowiedziałam komplementem.

-Bo chciałam zapytać.... Jaki kolor mają twoje włosy?- popatrzyłam na nią, po czym usiadłam obok niej.

-d...dziekuje-usmiechnela sie lekko zarumieniona

- Proszę - odparłam jak gdyby nigdy nic i założyłam nogę na nogę. - Mało chyba wychodzisz z pokoju, nie widuję Cię w takich publicznych miejscach jak łąka, fontanna i tak dalej...

- Daltonistką jesteś, czy coś? - prychnęłam - No niebieskie to one nie są. Zielone tym bardziej.

Zalozyla dlonie na stole-raczej nie, czesciej bywam wlasnie w pokoju, tam cwicze, ewentualnie jak mam pozwolenie to wychodze cwiczyc na boiska itd

- Wow... To pewnie dlatego Cię rzadko kiedy widuję - uśmiechnęłam się i poprawiłam ramiączko bluzki. - Ja ostatnio mam dość opuszczania szkoły... Choćby po tym, co przeszłam w klubie... - westchnęłam ciężko.

-Co sie stalo? Jesli moge wiedziec oczywiscie

-Chodzi o to... Są brązowe, czerwone czy rudawe? Bo nie umiem tego stwierdzić

- Przejechałam się na pewnej dziewczynie, friendzone - machnęłam ręką i napiłam się capuccino. - W miarę się pozbierałam, trochę pomógł mi mój kuzyn.

-ou... to slabo...

- Zgadzam się - kiwnęłam głową. - Ale cóż, było minęło, podniosłam się po tym - uśmiechnęłam się do niej szeroko.

Piekny usmiech. Pomyslalam.-to dobrze.-usmiechnelam sie

- Dzisiaj brąz, jutro rudy, za tydzień fiolet - mruknęłam - Nigdy nie wiadomo co ze sobą zrobie. Teraz mogę siedzieć w codziennym makijażu, a jutro przyjdę przebrana za zombie.

- Racja - kiwnęłam głową i dokończyłam rogalika. - Też ostatnio niespecjalnie mam z kim rozmawiać - westchnęłam ciężko.

-juz masz-usmiechnela sie milo.-Jak cos-napisala cos na serwetce-to moj numer. Dzwon jak bedziesz miala ochote-usmiechnela sie

- Oooo... Dzięki - odparłam ucieszona i wsunęłam do kieszeni beżowych spodni. - Na pewno zadzwonię. Nie jesz nic? - zapytałam z lekkim zaskoczeniem.

-emmm... zapomnialam co chcialam...-mruknela-slabo u mnie z pamiecia...-skrzywila sie

- Cóż, ja się żywię tak jak żywiłam się w ojczyźnie - wzruszyłam ramionami. - Myślę, że ktoś stąd na Twoim miejscu zjadłby tosty, typową kanapkę albo jakąś sałatkę. Może i hamburgera albo naleśniki... Ale nie jestem pewna - wzruszyłam znów.

-emm... chyba chxialam jablko...-mruknela-zaraz wracam-stwierdzila i wstala. Po chwili wrocila z jablkiem w dloni i kubkiem kawy w drugiej