Stołówka

Wszedłem na stołówkę i się rozejrzałem. Hm, przestrzeń w miarę jest... Podszedłem do bufetu i zacząłem sobie nakładać jedzenia. Mięso... Sałatki... Typowo. I by się najeść i żeby zdrowo było. Usiadłem przy jednym ze stolików i zacząłem jeść.

Weszłam na stołówkę poprawiając po raz kolejny włosy. Zerknęłam na bufet i oblizałam usta. Wszystko wyglądało smacznie, ale co by tu wybrać? Jak zawsze, ciężka decyzja. Wzięłam jakąś sałatkę oraz wodę i usiadłam przy jakimś miejscu. Co za różnica gdzie usiądę? Westchnęłam, na szczęście jest tu o wiele chłodniej i mniej osób. W końcu był tutaj tylko jakiś chłopak. Wyciągnęłam telefon i słuchawki. Potem je rozplączę.

Weszła na stołówkę w dobrym nastroju. Rozejrzała się było mało osób prawie jeszcze nikt nie przyszedł. Tym gorzej nie ma się gdzie ukryć. Zjadła coś szybko i wyszła. Miała ochotę zwiedzić trochę szkoły
Np. fontanna

Weszłam w podskokach do stołówki, zajmując miejsce przy oknie. Z uśmiechem czekałam na swoją kompankę. W między czasie wzięłam do ręki jabłko i powoli się nim delektowałam.

Weszłam na stołówkę dziarskim krokiem w bojowym nastroju typu "zaraz poznam jakichś superfajnych ludzi"; rozejrzałam się szybko i spostrzegłam Zoe, którą poznałam wcześniej na sali, a także jakiegoś chłopaka i dwie dziewczyny. Nałożyłam sobie na talerz kotleta i jakieś losowe sałatki-dodatki i usiadłam koło Zoe.
- Cześć, witaj ponownie. - rzuciłam - Co tam? - spytałam i nie czekając na odpowiedź pomachałam do dziewczyny z białymi włosami. - HEEEJ, BIAŁOWŁOSA! Przysiądź się do nas, nie siedź sama! - odwróciłam się znowu do Zoe i puściłam jej oko.

Zorientowałam się, że białowłosa już wychodziła, więc udałam, że nic się nie stało.

Weszłam na stołówkę lekkim krokiem i poszłam do bufetu. Wolałabym coś włoskiego jednak... Cóż, muszę się jednak tym zadowolić. Zdecydowałam się na sałatkę owocową, trochę ryb i chleb. Zajęłam sobie miejsce przy ustronnym stoliku i zaczęłam spokojną konsumpcję.

Lekko się odchyliłam gdy krzyknęła. Upiłam łyka wody i zerknęłam na dziewczynę. Jak miała na imię? Gull...Zaczynało się na "G" jestem pewna. Poprawiłam włosy-W sumie nic ciekawego-odparłam odgarniając włosy na jeden bok.

Wszedłem z dziewczyną do stołówki spokonie. Rozejrzałem się i uniosłem brew - tu jest tak... zwyczajnie. Nie spodziełem się tego po tej szkole - przyznałem i znoeu spojrzałem na kompankę - będę pamiętał o tym czajniku -mruknąłem ruszając po coś, miejmy nadzieję dobrego, do jedzenia.

- Wydajesz się być nieco zdystansowana. - zauważyłam z typową dla siebie subtelnością słonia w składzie porcelany, zerkając nerwowo na słuchawki leżące na stole i analizując jej obojętny ton głosu. Już za późno, żebym zmieniła miejsce, a Zoe nie wydaje się być zbyt chętna rozmowy...

-Nie wyspałam się-westchnęłam-Mogłam wziąć kawę zamiast tej wody-mruknęłam-W sumie too-podniosłam się, po czym poszłam do ekspresu. Wróciłam do dziewczyny z kubkiem pięknie pachnącej ciemnej kawy. Od razu upiłam łyka, uśmiechnęłam się czując jak ciepło rozchodzi się po moim ciele-Od razuu lepiej-powiedziałam-Czym się interesujesz?-spytałam po chwili i odłożyłam kubek.

Odetchnęłam z ulgą - ona po prostu się nie wyspała! Zaśmiałam się chichotliwie i odparłam:
- Lubię rysować, malować, rzeźbić, mazać, bazgrać... słowem uwielbiam wszystko, co można osiągnąć z ołówkiem, pędzlem i farbami. Czasami bawię się w rękodzieło. - dodałam od niechcenia. - A ty? Co lubisz robić w wolnym czasie?

-Głównie fotografia, trochę uczę się grać na gitarze...-przerwałam gdy kątem oka zauważyłam, że mój telefon podświetlił się z informacją o nowej wiadomości. Westchnęłam i odczytałam ją. Szybko odpisałam i schowałam telefon do kieszeni-Wybacz, jakiś głupek się pomylił-wyjaśniłam ignorując dźwięk dochodzący z kieszeni moich spodni.

- Hah, nie wygląda mi to na pomyłkę... - powiedziałam, zanim ugryzłam się w język. - ...mniejsza. - dodałam szybko i uśmiechnęłam się. - Fotografia brzmi ciekawie. Tworzysz jakieś fotomontaże, czy zostawiasz zdjęcia bez zmian? Pokazałabyś mi je kiedyś?

Powoli i nie pewnie wkroczyłem na stołówkę z słuchawkami z kocimi uszami na swoich zwykłych uszach. Poszedłem po tace i stanąłem w kolejce po obiad. Rozejrzałem się po ludziach. ładne dziewczyny. Zaśmiałem się w myślach i wziąłem sos serowy z makaronem, idac do wolnego stolika.

-Niezłe słuchawki-mruknęłam widząc jak wchodzi jakiś chłopak z kocimi uszami- Ja muszę zadowolić się tymi-zaśmiałam się wskazując na poplątane ciemne słuchawki douszne. Wzięłam je i zaczęłam je rozplątywać.

- Wyglądałabyś bosko w kocich uszach. - powiedziałam pół żartem, pół serio. Obserwowałam, jak jej smukłe palce tańczą pomiędzy poplątanymi kablami. - Mogę... mogę pomóc ci rozplątać słuchawki?

Popatrzyłem na dziewczynę która mile skomentowała moje słuchawki. Uśmiechnąłem się lekko do niej i delikatnie wziąłem jej poplątane. Założyłem jej na głowę moje. - Jeśli chcesz to ci pożyczę. - mruknąłem zaczynając rozplątywać te jej. - w pokoju mam kilka par. Nie używam więc mogę ci jakieś oddać.

*zignorowana*

- Dzień dobry wszystkim! - krzyknęłam otwierając drzwi z hukiem. Dziarskim, ale szykownym krokien ruszyłam w stronę bufetu i zaczęłam nakładać sobie jedzenie na talerz.

Skoro on może, to ja również!, pomyślałam, i dołączyłam do rozplątywania słuchawek. Śmiesznie to musiało wyglądać, gdy trzy osoby mocują się z jednymi słuchawkami.

-Nie no nie trzeba dała...-przerwałam widząc jak z moich dłoni znikają poplątane słuchawki-Dałabym sobie radę-powiedziałam patrząc na chłopaka. Odwróciłam głowę i zerknęłam na czerwonowłosą, która weszła do stołówki. Wejście smoka, nie powiem. Upiłam łyka kawy i ściągnęłam kocie słuchawki, kładąc je ostrożnie na stoliku

Ukroiłem kawałek kotlet i wsunąłem do ust rozkoszując się jego smakiem. Nie takie złe to jedzenie tutaj nawet. Połknąłem kawałek i wziąłem do ust plasterek pomidora.

Jakby na to nie patrzeć. Nie było mnie na rozpoczęciu, bo nie. Jestem zbyt leniwy na takie drobiazgi. Zakończenia roku, czy też rozpoczęcia są czymś naprawdę zbędnym jak dla mnie. Bzdurne spotkania, apele i takie tam. Jakież to wszystko bez sensu. Tak więc ze swoim jak zwykle pokerowym wyrazem twarzy i oczami mówiącymi "Nie podchodź bo Cię zabiję"... Pomińmy nawet fakt że nie patrzyłem się w taki sposób specjalnie, moje oczy same tak wyglądały, od zawsze. Ze schowanymi dłońmi w kieszenie, słuchawkami w uszach pojawiłem się w drzwiach stołówki. Oczywiście z lekkim przychyleniem inaczej bym się nie wymieścił. Mogliby zainwestować w większe drzwi, wspaniale duże sale. Oczywiście co niektóre ale te drzwi... Odetchnąłem ciężko przymrużając oczy w poszukiwaniu odosobnionego miejsca gdy... Znalazłem! Osamotniony, niewielki stolik w kącie. Tak więc nie patrząc na nic podszedłem do bufetu nakładając sobie na talerz chyba najbardziej tłuste żarcie jakie było, zero zieleniny, samo mięso. Nigdy nie zrozumiem jak można jeść to świństwo, nie jestem jakimś królikiem. I do tego butelkę coli. Nie zważając na spojrzenia innych które nawet nie wiem czy występowały i spoczywały na mnie udałem się do wypatrzonego poprzednio stolika stawiając na nim swoje pożywienie jak i następnie usadawiając swój szanowny tyłek na jednym z krzeseł.