Pokój Xaviera Amédée Donnel'a

- Korci? Ja tylko zerkam ogólnie na pokój - wzruszyłam ramionami. Położyłam dłonie na swoim kolanie.

- No to chodź...
Zawołał ją do siebie trzymając linę z ręku niczym stryczek.

- Czemu mam wrażenie, że zapraszasz mnie na szubienicę? - zaśmiałam się i podeszłam do niego.

Roześmiał się perliście kucając przy jej stopach.
- No, a teraz raciczka do góry
Gdy podniosła stopę zdjął jej szpilkę i wsunął stopę w pętlę.
- Radzę się trzymać
Pociągnął za linę a kobieta ekspresowo znalazła się na górze
- A teraz się huśtnij i jesteś na górze, a buta zaraz oddam
Odebrał telefon i wyszedł z pokoju udając się pośpiesznie po jedzenie.

- Aaaaa - zawołałam zaskoczona, momentalnie wszystko było do góry nogami. Rozbujałam się, usiadłam na podłodze i zdjęłam pętlę. Zerknęłam na pokój i zamarłam z wrażenia.

- Jestem!
Zawołał wchodząc z pachnącym jedzeniem w mało eleganckich plastikowych naczyniach, wziął po drodze butelkę czerwonego wina pakując je sobie do tylnej kieszeni spodni. Jedzenie schował do plastikowej siatki razem z kieliszkami. Ściągnął sobie linę, stanął na pętli i złapał za sznur wjeżdżając ,,po bożemu''. Wyprowadził większego kroka i strzepując pętlę z buta podszedł do niczym zamrożonej koleżanki pukając ją winem w łokieć.
- Takie jest spoko?

Zerknęłam na wino i pokiwałam szybko głową, po czym zmarszczyłam brwi. - Rozumiem, że... Masz tu jakieś sesje bdsm z innymi? - zaśmiałam się lekko, czułam że moja pewność siebie właśnie żegnała mnie białą chusteczką.

- Co?
Uśmiechnął się kręcąc głową
- Skąd, to jedynie element wystroju...
Położył jedzenie jak i alkohol na łóżku sięgając po tacę spod łóżka. Zdjął buty włączył automatyczne zasłanianie okien i zapalił klimatyczne światło. Usiadł na środku materaca rozkładając jedzenie po przeciwnych stronach tacy.

- Czyli to tylko tak stoi? Nie chce mi się w to wierzyć - zaśmiałam się i wzięłam pierwszy kęs potrawy. - To w tej kwestii chodziło o wrażliwość?

- A to i lepiej że nie wierzysz
Puścił jej oczko, biorąc się za otwieranie winiacza.
- Różnie można to zinterpretować, jak jest z Tobą?

- Cóż... Jeśli pytasz pod kątem tego, czy dałabym na sobie takie coś praktykować to... - upiłam łyk wina - szczerze mówiąc intrygowało mnie takie coś od dłuższego czasu, mim, zże nigdy nie praktykowałam - spojrzałam na niego próbując odgadnąć co teraz myśli.

Zabrał się za jedzenie posiłku.
- Ale powiem Ci, że wydajesz się zbyt ułożoną dziewczynę by te chętki wprowadzić do życia realnego.

- Nie znasz mnie, a już oceniasz, typowy facet - pokręciłam głową i kontynuowałam jedzenie. - Co jeśli to bycie ułożoną to maska?

- To nie ocena, a całokształt jaki odbieram. Więc zaskocz mnie jeśli jestem w błędzie.
Odparł dziubiąc widelcem w talerzu.

- Czyli mam rzucić tekst typu "weź mnie tu i teraz"? - zaśmiałam się i napiłam się kolejny łyk.

- To twoje słowa...
Uniósł wzrok na wysokość jej piersi po czym nalał sobie wina do kieliszka od razu je zerując.

Zauważyłam jego wzrok, zdjęłam szybkim zgrabnym ruchem koszulkę i stanik, dając swoim piersiom się wydostać. - Ciężko Cię rozgryźć trochę - uśmiechnęłam się łobuzersko

- A co to jakieś ,,without-pajamas party''?
Utkwił wzrok w jedzeniu napychając je sobie do ust.

- Cóż... Jeśli Ci nie pasuje to nie - sięgnęłam leniwie po stanik i zaczęłam go zakładać.

- Jak dla mnie spoko, bez krępacji. Ale żaden ze mnie malarz czy rzeźbiarz, fotografem też nie jestem... Ale kiedyś kręciłem świetne krótkometrażowe pornuchy. I nie jest Ci potrzebny...
Złapał w palce fiszbinę i zsunął biustonosz z jej przedramion. Łyknął sobie wina i odsunął tacę podchodząc do niej na kolanach. Ułożył dłonie na jej barkach delikatnie je rozmasowywując. Nachylił się nad jej uchem.
- A może by tak wspólna kąpiel? Chociaż domyślam się, że to tam... Jest o niebo ciekawsze.

Uśmiechnęłam się z rozbawieniem i patrzyłam na jego twarz. - Cóż... Nie pogardzę nią - zamruczałam.

Wstał z łóżka podchodząc do krawędzi jej strony materaca i objął ją w pasie biorąc w ręce i zakładając na swoje biodro. Podszedł do szafki wyjmując ręcznik wielkości koca i narzucił jej na plecy. Razem zjechali o dziwo bezpiecznie na dół i ruszyli na jego nogach w stronę drzwi. Uchylił je i rozejrzał się po korytarzu zanim na niego wyszedł.
- Cóż, będziemy zmuszeni skorzystać z ogólnej... Niestety mój pokój nie jest wyposażony w takie udogodnienie jakim jest łazienka.

- Eee... - patrzyłam lekko zmieszana gdy po prostu mnie niósł. - Dałabym radę sama iść... A to jest conajmniej krępujące - podniosłam głowę do góry zerkając na niego zakłopotana.

- Wiesz co? - wysunęłam się z jego chwytu i ubrałam koszulkę. - Lecę zrobić co nieco papierków u siebie w gabinecie, paa - pomachałam mu i wyszłam.
NP: Gabinet pielęgniarki

Wpadł do pokoju plecami zamykając drzwi.
- Nie, nie, nie...
Jęczał do siebie pod nosem. Szybko zaniósł Erikę na blat kuchenny gdzie ją delikatnie położył, złapał za pierwszy lepszy wysokoprocentowy alkohol. Wzrokiem omiótł pomieszczanie. Magazyn...

Przejście do niego stało za płytami wiórowymi, cały pokój był w zasadzie w stanie surowym, nie przeprowadził bowiem jeszcze generalnego remontu co widoczne było chociażby po ścianach. Złapał w ręce ciało, podszedł do zabarykadowanego wejścia, odsunął dykty i wchodząc tam je za sobą zasunął.
Usiadł z błędnym wzrokiem i ciałem Eriki na starym skórzanym fotelu otwierając flaszkę z zamiarem jej opróżnienia.
- Obudź się, powiedz coś... Nawet kaszlnij...
Mamrotał z napływającymi do oczu łzami.