Sala języka angielskiego

Sala nie jest wyposażona w okna, przez co tworzy się w niej zawsze chłodna atmosfera. Na tyle klasy zawsze stoi cała piramida wody mineralnej, ogólnodostępnej dla każdego.

William wszedł pewnym krokiem do sali, trzymając pod pachą plik różnych notatek o dzisiejszym temacie, który zamierzał wkrótce przedstawić klasie. Lubił być zawsze wcześniej. Miał wtedy chwilę na ułożenie myśli oraz rozplanowanie wszystkiego, co chciał powiedzieć. Jak zwykle, po tym, gdy rozłożył papiery i książki na biurku, przeszedł do rozpisywania zagadnień na obrotowej tablicy. Gdy już to zrobił, przekręcił ją tak, by przed uczniami widoczna była jedynie czysta strona. Zdążył nawet zrobić sobie kawę, którą bardzo często popijał podczas zajęć.
Czekając na uczniów, stał oparty o prostokątny filar, w rogu klasy, który znajdował się niedaleko jego biurka. Mężczyzna zastanawiał się, czy znajdzie wśród uczniów kogoś z wybitnym talentem do tego języka.

Wszedłem rozglądając się. O... byłem pierwszy. Uśmiechnąłem się lekko do nauczyciela. Bo podejrzewałem, że to jest nauczyciel - dzień dobry - powiedziałem i poprawiłem czarnego kota na rękach - mam nadzieję, że nie będzie problemem, jest spokojny i raczej nie chodzi po sali bo nie widzi - przyznałem co było naciągane bo na historii sztuki chodził... Ale wtedy był jego właściciel... Miałem nadzieję, że kot nie będzie problemem i będzie mógł zostać.

Widząc pierwszego ucznia Will odbił się lekko od ściany i podążył ku swoim notatkom. W ramionach chłopaka zauważył czarną kulkę futra, zdziwiony słuchał go, pierwszy raz spotykając się z taką sytuacją.
- Jeśli nie będzie rozrabiał, to nie ma problemu. - skwitował uznając ostatecznie, że kot może zostać. Miał tylko nadzieję, że nie będzie miauczał w środku wykładu.

- Dzień dobry. - weszłam jakby szybkim krokiem, choć minęły cztery minuty od dokładnej godziny rozpoczęcia. Usiadłam w jakimkolwiek krześle, nie miało to znaczenia. Trzymając się zwyczaju; związałam włosy w niedbały kucyk do notatek i wyjęłam notatniko-szkicownik.

Przyszedł na szczęście punktualnie. Nie zamierzał się przecież spóźnić. Nie wiedział czy ktoś już jest w klasie  czy jeszcze nie. Kiedy szedł korytarzem w stronę klasy zauważył nauczyciela i uczniów. "Huh, nie spóźniłem się" pomyślał podchodząc bliżej.
- Dzień dobry. - powiedział spoglądając na nauczyciela. Wszedł do klasy na dzwonku i usiadł na jednym miejscu.

Weszłam do klasy i się rozejrzałam krótko - dzień dobry - przywitałam się i zajęłam miejsce na samym końcu klasy.

Słysząc to pokiwałem głową uśmiechnięty i usiadłem w pierwszej ławce jak zawsze. Posadziłem kota na krześle obok. Nie chciałem go wpuszczać na ławkę bo to mogło rozpraszać nauczyciela. Wyjąłem notatnik i związałem włosy które już zaczynały przeszkadzać.

Wszedłem szybko do klasy i zająłem miejsce obok kota Michaela. Uśmiechnąłem się lekko glaszcząc sierściucha.- co tam? - zwróciłem się do przyjaciela, nie spuszczając z oczu kota.

Spojrzałem na Hiro i odpowiedziałem, że nawet dobrze. Kot ułożył się na krześle między nami zadowolony. Chyba nie było mu w głowie by przeszkadzać tu komukolwiek... - skup się na lekcji - mruknąłem jeszcze do Hiro i pokręciłem głową.

Popatrzyłem na niego i prychnąłem. Wyjąłem zeszyt zaczynając w nim bazgrolić. Jak zawsze. Żaden z moich zeszytów nie był bez rysunków...

Postanowił poczekać jeszcze na resztę uczniów, kórzy mogli dotrzeć trochę później. Powitał nowo przybyłych obserwując ich uważnie. Will uwielbiał analizować ludzi. Ich zachowanie, drobne gesty i sposób, w jaki się wypowiadają. W końcu mężcznyzna zerknął na zegar i otworzył teczkę z kserówkami, któore przygotował dla podopiecznych.
- Myślę, że możemy już zacząć. Nazywam się WIlliam Hightop, witam was serdecznie, na pierwszej lekcji języka angielskiego. Od dzisiaj, do końca waszej edukacji w tej placówce, będę od was wymagał dostarczania mi jednej pracy tygodniowo z dowolnych zagadnień, zawsze kładźcie mi je podpisane na biurku. Dzisiaj zajmiemy się... - tu mężczyzna podszedł do tablicy, którą obrócił, tak, by wszyscy zobaczyli napis na samej górze. Jego pismo było proste i przejrzyste, dostatecznie duże dla osób siedzących z tyłu klasy. - Literaturą średniowieczną w Anglii.

Oscar siedział za pewnymi chłopakami i... Jednym kotem? "Jaki uroczy." Stwierdził, lecz nie mógł przecież zamyślać nad kotem tylko słuchać się nauczyciela. Otworzył zeszyt i zaczynał rysować napis z jego ulubionego komiksu. Kiedy mężczyzna zaczął mówić to Oscar odłożył długopis i wysłuchał go. "Ach.. Proste" stwierdził po usłyszeniu tematu.

Jedna praca tygodniowo? O matko. Świetnie... Spojrzałem na temat i jeszcze bardziej się załamałem... No, ale myślmy pozytywnie... Pogłaskałem kota i zająłem się notatnikiem słuchając co ma do powiedzenia nauczyciel.

Hmmm... Lubiłam średniowiecze, jego kulturę i tak dalej, więc oparłam głowę na rękach i patrzyłam na nauczyciela, czekając aż zacznie tłumaczyć.

Westchnąłem... Nienawidzę angielskiego... A powinienem być dobry... Szczerze to lepiej idzie mi japoński... rozejrzałem się po klasie i popatrzyłem na chłopaka siedzącego za mną. Uśmiechnałem się lekko do niego zaraz znów patrząc na tablicę.

William zauważył różne reakcje uczniów na temat. Jedni wydawali się spokojni a nawet zainteresowani, inni przyglądali się krzywo zagadnieniu, zapewne nie czując się w nim najlepiej.
- Literackie średniowiecze rozpoczęło się w około VII wieku, jego koniec zaś przypada na koniec XV wieku. To Beda Czcigodny napisał pierwszy utwór literatury angielskiej – hymn Cedmona z Whitby. Wcześniejsze przekazy, jak logika chociażby wskazuje, były spotykane w oralnej formie.
Mężczyzna mówił to dosyć niskim głosem, który doskonale rozchodził się po sali. Mając w zwyczaju ruszać się podczas mówienia, zaczął powoli maszerować oddalając się od swojego biurka.

-Dzień dobry-Powiedziałam wchodząc spokojnie do klasy. Angielski, ah mój żywioł.
-Rysowałam i się zasiedziałam.-Mruknęłam, pokonując swoją nie śmiałość usiadłam obok szatyna, która grzywką zasłania mu oczy, miał je koloru..piwnego? A może to było torchę dziwne że usiadłam obok niego? Jest tyle wolnych miejsc i..Wyluzuj, nikt cię tutaj nie zabiję czy coś, ogarnij swoje fobie.
-Cześć.-Uśmiechnęłam się ciepło i zaczęłam wyciągać rzeczy. Spojrzałam na tablice, Literatura średniowieczna w Anglii? Pff łatwizna..

Zapisywał notatki aby nie było później, że ma pusto w zeszytach. Odwzajemnił uśmiech do chłopaka przed nim. Wten weszła do klasy pewna uczenica. Zdziwiło to Oscara, że usiadła akurat koło niego.
- Hej. - powiedział krótko zerkając na nią.
Szybko jego wzrok powrócił na tablicę i na nauczyciela.

Zapisywałam uważnie notatki, chciałam mieć ich dużo na wypadek, gdyby miały mi się przydać do pracy. Kątem oka zauważyłam Willow, przyglądałam się jeszcze innym ukradkiem.

Ja nie robiłem za dużo notatek. Praca miała być o czymkolwiek więc na pewno nie będzie to okres średniowiecza... Co to to nie. Rysowałem kota skoro już miałem modela śpiącego obok. Słuchałem jednak nauczyciela tak na wszelaki wypadek by wiedzieć o czym mówił pięć minut temu. Zerkałem też na Hiro jak sobie radzi bo ten język nie był jego mocną stroną...

Słuchałam nauczyciela robiąc także notatki i rysując coś po boku zeszytu. Jestem ciekawa jaką da nam może pracę domową, a właśnie, będziemy czytać jakieś książki? Jeśli mamy temat o literaturze angielskiej mam nadzieję, że nie będzie tylko o pisarzach, ale także poznamy ich dzieła..

Uważnie słuchałam nauczyciela. Zapisywalam, co trzeba, przy czym starałam się nie odzywać ani nie rozpraszac.

Zaczeło mi się nudzić. Popatrzyłem na Michaela, zaraz odwracając się przodem do chłopaka za mną-Hej...- powiedziałem z uśmiechem

Zaczeło mi się nudzić. Popatrzyłem na Michaela, zaraz odwracając się przodem do chłopaka za mną.-Hej...- powiedziałem z uśmiechem.