Pokój Matthew

- Mnie pana dusza interesuje tyle, co chuj lesbijkę. O ile pan ją w ogóle ma - przewróciłem oczami. - Odmawiam tej roli i zdania nie zmienię.

Uśmiechnął się przyjaźnie by za sekundę grzmotnąć instrumentem o podłogę kilkukrotnie. Przed każdym uderzeniem wykrzykiwał zdania.
- Gdzie kurwiu byłeś. Kiedy ona. Zalewała się. W trupa. I gotowa była pójść. Z kimkolwiek kto postawi jej drinka?
Po ostatnim uderzeniu rzucił szczątkami gitary w twarz chłopakowi wychodząc prawie że z drzwiami z pokoju.
NP: Mała fontanna

Zacisnąłem pięści, znów to uczucie, pragnienie, by mu porządnie wyrżnąć. Jednak musiałem przyznać, że miał rację. Wstałem z łóżka i z całej siły uderzyłem pięścią w ścianę - Kurwa! - krzyknąłem wściekły. Zamknąłem oczy i zacisnąłem zęby. Tak, to była moja wina.

Szłam do swojego pokoju, żeby pokombinować nad charakteryzacją, gdy nagle z pokoju Matta usłyszałam huk. Zatrzymałam się pod drzwiami, żeby posłuchać i dosłownie po sekundzie wyszedł stamtąd ten nauczyciel. Czy on
.. nie, on nie mógłby.
W panice pchnęłam drzwi i weszłam do pokoju.
- Matt, co się tu stało? - zapytałam patrząc raz po raz na chłopaka i rozwaloną gitarę.

- Kurwa miał rację - mruknąłem chłodno i opadłem na łóżko, byłem cały spięty. - Ma tą cholerną rację...

- Zapytam jeszcze raz. Co tu się stało? - powiedziałam stanowczo kucając przy gitarze - Co za szatan rozwala tak cudowny sprzęt?

- Xavier - mruknąłem i wbiłem wzrok w okno, zaciskałem zęby mocno. Moje spojrzenie pociemniało totalnie. - Jestem kretynem, nawet Ty to przyznasz.

- Jesteś, ale najpierw powiedz, o co chodzi - mruknęłam siadając obok Matta - Nic ci nie zrobił, prawda?

- Nie, nic. Uświadomił mnie jedynie - zacisnąłem rękę na poręczy łóżka, coś chrupnęło w dłoni, którą uderzyłem w ścianę, ledwo zauważalnie się skrzywiłem.

- Ej ej ej ej - powiedziałam kładąc mu dłoń na ramieniu - Nie krzywdź biednej ściany, bo to nie pomoże.

- Ale muszę się po prostu jakoś wyżyć - mruknąłem i zerknąłem na swoją dłoń. Zdarła się skóra oraz widać było dwa złamane palce, ale i tak nie zwracałem na to uwagi.

- Matt, błagam - powiedziałam mocno łapiąc go za nadgarstek - To nie wygląda dobrze. A nawet baardzo niedobrze.

- Obwiniałem jego, oskarżałem o złe intencje, ale kiedy Erica miała problemy i spijała się w trupa, to mnie przy niej nie było - syknąłem.

- Ja byłam - mruknęłam drapiąc się w tył głowy - Kupiłam jej dwie szklanki whisky.

- Ale i tak powinienem ją jakoś wspierać - mruknąłem i zacisnąłem pięści, poczułem ból, gdy kość przebiła skórę.

- Matt - krzyknęłam, gdy zobaczyłam, co dzieje się z jego dłonią - Idziemy do pielęgniarki. Teraz zaraz! I nie chcę słyszeć nie.

- Po cholerę? Sam się tym zajmę - rzuciłem wzruszając ramionami. - Należy mi się.

- Błagam - powiedziałam z łzami w oczach - Idziemy. Zrób to dla mnie.

Zatkało mnie, nie mogłem pozwolić jej płakać. Wstałem z nią i bez słowa ruszyłem do gabinetu pielęgniarki.

- No i tak ma być - mruknęłam i wyszliśmy.

Zapukała do pokoju Matta

- Wejść! - zawołałem znad gitary, na której grałem. Akurat zdecydowałem się na Sabaton - Shiroyama, ale cóż, pewnie to Nath.

Weszła spokojnie do pokoju.-O kurwa.-mruknęła.-Sorki, chyba pomyliłam pokój...-zawstydziła się i spojrzała na gitarę.-Grasz?

Machnąłem ręką na jej wytłumaczenie, tym samym przestając grać. - Owszem - kiwnąłem głową i spojrzałem na nią uważniej. - Chyba Cię skądś znam...

-Ja Ciebię też, z filmówki, tak?