Pokój Matthew

- Po co? - westchnąłem. - Nie widzę specjalnie powodu.

- Spróbuj się z nią dogadać, czy coś. Chociaż ... jeżeli ona zawiniła, to ona powinna przyjść do ciebie.

- Właśnie, powinna, ale chyba do niej pójdę - przewróciłem oczami i usiadłem.

- Mam tu zaczekać na wypadek, gdybyś był w jeszcze gorszym humorze i potrzebował rozmowy? - powiedziałam patrząc na Matta pytająco.

- Jeśli chcesz, to możesz - kiwnąłem głową i poczesałem szybko włosy. - Zaraz będę - wyszedłem.
NP: Pokój Emily.

- Okay - powiedziałam i położyłam się na boku twarzą do drzwi.

Długo go nie było, więc wzięłam jakąś kartkę i napisałam na niej "Przez twoją długą nieobecność wnioskuję, że się pogodziliście. Nigdy nikomu tego nie powiedziałam, ale życzę wam szczęścia. Jezu, to jest tak przesłodzone, że zaraz się zrzygam ~ Królowa mroku". Położyłam ją na łóżku i wyszłam.

Wszedłem do pokoju. - Kurwa dość! - wrzasnąłem z irytacją i ZAMKNĄŁEM DRZWI NA KLUCZ. Położyłem się na łóżku, cały nabuzowany.

Weszłam do pokoju Matta. Jezu jaki tu burdel. Usiadłam na łóżku i założyłam nogę na nogę. Czekaj no..

Wyszedłem spod prysznica i to w samym ręczniku, zatkało mnie na jej widok. - Widzę, że się Pani stęskniła - oparłem się o ścianę.

-Bardzo. Jak widać. -powiedziałam unosząc brew. -Co ja Ci mówiłam?

- Cóż, sporo mi mówiłaś - wzruszyłem ramionami.

-Co. Mówiłam. Ostatnio. -wycedzilam przez zęby. -Że masz być pod salą! !

- Ah... To! Jeju, zapomniałem - podrapałem się po karku.

-Nie bawi mnie to Matthew.-powiedziałam patrząc na niego.-Wcale a wcale

- Mnie również nie bawi. Houston, mamy problem - westchnąłem.

-Dlaczego utrudniasz mi prowadzenie zajęć? Może i to nie jest moja profesja ale obudzić w was cokolwiek, pasje, hobby..A ty mi na to nie pozwalasz.

- Nie utrudniam, nawet do pomocy się zaoferowałem i co? - rozłożyłem ręce. - Jak mógłbym nie pozwolić? To Ty jesteś nauczycielką.

-Wyprowadzasz mnie z równowagi swoim zachowaniem po prostu. -powiedziałam.

- Nie potrafisz go ignorować? - uniosłem brew i zdjąłem z siebie ręcznik, na jej oczach zacząłem ubierać bieliznę i resztę ciuchów.

-No właśnie problem w tym ze nie. -powiedziałam przechylajac głowę kiedy zdjął ręcznik. Zmierzylam go od góry go dołu.

- Musisz więc nad tym popracować, jestem dość irytującą osobą - odparłem spokojnie i zasunąłem bluzę, usiadłem na łóżku.

-Już to wiem. -powiedziałam nadal na niego patrząc. Zastanawiałam się chwilę. Nikt nie potrafi mnie zirytowac. Az tak.

- Zatem co teraz? - spojrzałem na nią i uniosłem brew.

-Szybki numerek i wracamy na lekcje.