Scena do lekcji śpiewu

"Krótkie przedstawienie wokalne"? Mi pasuje. Dawno nie śpiewałem przed większą liczbą osób, no ale chyba to nie problem.
Kątem oka zauważyłem białowłosą dziewczynę i odwzajemniłem jej uśmiech, po czym szybko wróciłem wzrokiem do nauczycielki. Powtarzałem za nią dźwięki, jednocześnie wsłuchując się w jej grę na instrumencie. Podobało mi się to.

- Dobra, teraz proponuję zaśpiewać piosenkę z "Titanica", chyba każdy zna tekst, prawda? Później możecie podrzucać swoje propozycje. Każdy będzie mógł rzucić swoją propozycją, zanim zaczniemy się zastanawiać, w jakim klimacie śpiewanie wychodzi nam najlepiej.

Kiwnęłam głową i założyłam nogę na nogę, gotowa, gdy melodia się zacznie, zacząć spiewać "My heart will go on".

Że przepraszam bardzo co? Mam zaśpiewać My Heart Will Go On? Po pierwsze, nie mój klimat, po drugie nie dam rady. Dyskretnie przewróciłam oczami i wgapiłam się w podłogę.

Grając na pianinie, bacznie obserwowałam, kto śpiewa, a kto nie. Nie podobało mi się to, że czasami nikt nie podejmował nawet próby, aby jakoś zaśpiewać. Miałam ochotę westchnąć, ale się powstrzymałam.

Wszedłem trochę spóźniony na scenę, zatkało mnie widząc dyrektorkę. Dobra... Mogłem sobie odpuścić i nie przychodzić, zamiast się akurat na jej lekcję spóźnić. Cicho się zakradłem i usiadłem obok Nath. - Robiliśmy już coś? - zapytałem cicho.

Odpuściłem sobie śpiewanie owego utworu gdyż nie znałem tekstu, nawet nie oglądałem filmu. Niby słyszałem że jest coś takiego ale jakoś romanse do mnie nie przemawiają, tak więc splotłem ręce na piersi i westchnąłem tylko wodząc wzrokiem po sali.

Trochę się zagapiłam, to muszę przyznać, ale gdy zauważyłam, że innym uczniom niezbyt jest zacząć śpiewać, wyprostowałam się. Zaczęłam głośno - ale bez przesady, inni też chcą - śpiewać.

- Mamy śpiewać My Heart Will Go On - mruknęłam nadal gapiąc się w podłogę - Nie ma mowy, żebym to zrobiła.

- Mogłem jednak nie przychodzić - westchnąłem cicho i słuchałem śpiewu Eriki. Robiła chyba to jako jedyna. Cóż, kuzynka nie miała problemów ze śmiałością.

"My heart will go on"? Pamiętam, że moja siostra miała na to "szał" i całymi dniami śpiewała tą piosenkę. Sam nigdy nie próbowałem, jednak postanowiłem zaśpiewać przynajmniej refren, bo przy zwrotkach mogłem co najwyżej mamrotać tekst i udawać, że go znam. Naprawdę nie wiem jak mi to wyszło.

Skończywszy utwór, odetchnęłam głęboko z ulgą.
- To jak, co teraz śpiewamy? Macie jakieś propozycje tytułów? Pamiętajcie tylko, żeby były to dosyć sławne pozycje, aby każdy znał tekst!

- Duality - powiedziałam, a następnie udałam atak kaszlu.

- Nic indywidualnie? - zapytałam z przekąsem, wątpiłam, że piosenkę bardzo lubioną przeze mnie będzie ktokolwiek znał. Zresztą, chyba tylko jeden chłopak poza mną był skłonny do śpiewu... Zmarszczyłam brwi widząc bruneta obok Nath. - Hej, jak Ty się tu zmateralizowałeś? - zmarszczyłam brwi. - Duality? Dobry pomysł... Ale chyba tylko Matt da radę refren zaśpiewać - zaśmiałam się.

- O... Duality, dobry pomysł! - zatarłem ręce ucieszony propozycją Nathyenne. - Ciiiii! Jeszcze zauważy, że się spóźniłem... Refren mógłbym zaśpiewać.

Wolałem się nie odzywać, mojej muzyki nikt nie słucha a ja nie słucham muzyki ich, nawet słysząc o czym konwersują te dziewczyny. Nie miałem zielonego pojęcia o czym one mówią, tak więc pozostanę milczkiem do puki nie pojawi się coś co znam, no o ile w ogóle się pojawi.

- W takim wypadku, Erika i Nath, proszę na środek sceny. Zaśpiewacie nam w duecie, co? Jestem pewna, że dacie radę! Mogę nawet wam grać podkład...

- Co - powiedziałam tym razem na prawdę dostając ataku kaszlu - Ale co? Nie nie nie. Nie ma mowy.

- Duality na pianinie?... - zapytałam lekko zakłopotana. - Mogę solo zaśpiewać... Myślę, że Matt z Nathyenne mógłby duet. Oczywiście, ze swoją gitarą by zagrał podkład. Moją piosenkę da się spokojnie zagrać na pianinie.

Czy to bardzo źle, jeśli nigdy nie słyszałem tej piosenki?
W tym momencie głos zabrała dyrektorka. Oho, pierwszy występ? Z chęcią posłucham.

Skinęłam głową, słuchając monologu Eriki.
- Róbcie, co chcecie, ale za maksymalnie trzy minuty chce mieć wasze tyłki na scenie i chcę słyszeć wasz śpiew.

- Okej - wstałem i wybiegłem z sali lecąc po swoją gitarę.

- Więc... Mam wyjść i zaśpiewać tą swoją? - zapytałam nie rozumiejąc do końca odpowiedzi dyrektorki. W głowie automatycznie leciała mi już ta piosenka.

- Na pewno nie - prychnęłam zakładając nogę na nogę i opierając się na dłoni - Erica jest chętna.

Siedziałam z zwieszoną głową, jak mam uciec? Pomocy z nikim nie zaśpiewam, mówiłam że umiem tylko na trójkącie. Po chwili zaczęłam szukać wyjścia awaryjnego, jednak dyrektorka by od razu zauważyła moją ''ucieczkę''
Spojrzałam na innych uczniów, gdzie toczyła się konwersacja..