Scena do lekcji śpiewu

Wmaszerowałam na scenę i od razu skierowałam się w stronę fortepianu. Nie było jeszcze nikogo - sala była pusta. Zaczęłam grać jedną z moich ulubionych melodii, jednocześnie nucąc pod nosem. Zamknęłam powieki i całkowicie oddałam się muzyce.

Wszedłem do sali niepewnie rozglądając się po pomieszczeniu, pustka. Prócz nauczycielki, wszedłem niepewnym krokiem mrucząc jakby do siebie pod nosem coś w stylu - Witam.

- Dobry - mruknęłam wchodząc do sali i usiadłam gdzieś z tyłu. Nie potrafiłam śpiewać, a może raczej nie wiedziałam nak się do tego zabrać. Jednak lepiej przyjść na jakąś lekcję, niż błąkać się po łące w samotności.

Weszłam spokojnym krokiem, dziś ubrałam się w czarne jeansy i białą bluzkę z koronkowymi krawędziami i czarną różą na środku. Widząc i słysząc jak - o dziwo dyrektorka - gra na instrumencie, zdecydowałam się jej nie przeszkadzać i usiadłam w pierwszym rzędzie.

Oderwałam się od swojego świata, a moje palce przestały poruszać się po klawiszach. Otworzyłam oczy i uśmiechnęłam się lekko.
- Dzień dobry. Nie spodziewałam się, że aż tak szybko zaczną przychodzić uczniowie...

Spocząłem swoim zacnym zadkiem gdzieś na uboczu w półmroku sali rozglądając się przy okazji po niej. Ktoś niby przyszedł, ale jakoś nie bardzo interesuje mnie właściwie kto to, i tak nie znam tych ludzi.

- Im nas więcej tym lepiej - odpowiedziałam kobiecie z uśmiechem i poprawiłam rękawy bluzki. Rozejrzałam się po sali i zauważyłam Nathyenne. Wstałam i usiadłam obok niej. - Hej, zaszalałaś na włoskim - zaśmiałam się lekko.

- Zaszalałam? - zaśmiałam się patrząc na Ericę - Błagam. To nie było żadne szaleństwo, a coś zupełnie normalnego. No, lrzynajmnien dla mnie.

Nie umiałam śpiewać ani grać, jednak lubię muzykę. Mogę chociaż popatrzeć lub czegoś się nauczę... Chodź jestem w tym serio bardzo kiepska. Z stołówki przeszła do sali od śpiewu. Widziałam już dyrektorkę i kilku uczniów. Dalej nikogo nie poznałam, jak zwykle myślę już o sobie pesymistycznie, że nikogo nie poznam. Westchnęłam cicho będąc w sali.-Dzień dobry.-Powiałam z uśmiechem przy czym przeleciałam wzrokiem po innych uczniach. Usiadłam na jednym z plastikowych krzeseł..

Wszedłem do odpowiedniej sali. Jest naprawdę duża...
- Dzień dobry - przywitałem się ze wszystkimi i usiadłem gdzieś przy boku, w środkowym rzędzie.
Wygląda na to, że uczyć nas będzie dyrektorka. Siedziała przy pianinie. Chyba się nie spóźniłem?

- Jak to coś normalnego? Było na co popatrzyć - zaśmiałam się mając na myśli jej ciało i szturchnęłam ją z rozbawieniem. - Szkoda, że nie było jednak tej lekcji. Włoski może mi solidnie pobić średnią... Sono non felice - westchnęłam ciężko.

- Jestem na tyle nienormalna, że takie zachowanie jest dla mnie codziennością - powiedziałam uśmiechając się - A co do lekcji, to nikt więcej wtedy nie przyszedł?

- Kto z was miał już okazję występować na scenie? - zapytałam na wstępie, chcąc się zorientować, z jaką grupą uczniów mam do czynienia. Miałam nadzieję, że nie mam przed sobą samych gwiazd estrady, ale miałam też nadzieję, że nie trafiłam na samych przeciętniaków, którzy stwierdzili, że wydawanie z siebie jakichś odgłosów, które częściej przypominały odgłosy rodzących kobiet, niż śpiew, było łatwą i przyjemną lekcją, na której mogli się zjawić.

- Nie, nikt... Jako jedyna byłam na lekcji. Gdyby nie to, to Benita przy wstawianiu mi szóstki zapytałaby mnie o to, czy jestem Włoszką! A planowałam taki.... Surprajz madafaka po prostu... Wierzę, że następny włoski się odbędzie - przeczesałam rozpuszczone włosy palcami i zerknęłam na dyrektorkę. - Ja dwa razy na akademiach szkolnych - odpowiedziałam spokojnie.

-Nie..-Podrapałam się po głowę słysząc prytanie od dyrektorki. Usiadłam po turecku.-Jedynie mogę zagrać na trójkącie, więc...-Parsknęłam śmiechem odwracając wzrok.

- Ja. - mruknąłem podnosząc rękę. - Co prawda było to dawno temu w jakiejś knajpie, ale jednak scena to scena. - Dodałem wzruszając ramionami. Jeśli chodzi o mnie, potrafię śpiewać i to doskonale. Przynajmniej inni tak mówią, ja w sumie również tak uważam.

- Ja w życiu nie śpiewałam - powiedziałam starając się stłumić głos kaszlem. No ale taka prawda, nigdy nie próbowałam tak na poważnie.

- Przedstawienia szkolne się liczą? - odpowiedziałem z uśmiechem, podnosząc lekko rękę do góry. Pamiętam czasy podstawówki, kiedy to wyrywałem się na różnego rodzaju sztuki, musicale...

Klasnęłam w dłonie.
- Wobec tego chyba zgodzicie się na przygotowanie krótkiego wokalnego przedstawienia w najbliższym czasie? Nawet, jeśli nie śpiewaliście, to jestem pewna, że z moją pomocą dosyć szybko ogarniecie przynajmniej podstawy. To jak, robimy rozgrzewkę głosów? Powtarzajcie za mną - oznajmiłam, a chwilę później z mojego gardła zaczęły wydobywać się różne dźwięki, wysokie i niskie, do których przygrywałam melodię na fortepianie.

Starałam się powtórzyć to, co robiła nauczycielka. Miałam z tym mały problem, ale też nie było aż tak źle. Byłam troszeczkę przerażona pomysłem występu i śpiewania przed wszystkimi.

Czułam jak serce mi bije od stresu. Jestem w nowym otoczeniu, strasznie się stresuję. Zaczesałam włosy do tyłu. Uśmiechnęłam się delikatnie z śmiechem do chłopaka, który mówił o przestawieniach szkolnych. Skojarzyło mi się z przedszkolem albo z podstawówką.
Dałam nogi z powrotem na ziemie i zaczynając się bujać delikatnie na krześle. Zawsze chciałam się nauczyć grać na pianinie, ale nie sądzę by teraz ktoś dałby rade mnie nauczyć. Po chwili zaczęłam dosyć cicho powtarzać różne dźwięki za dyrektorką..

Podniosłam głowę wyżej zadowolona i zaczęłam powtarzać za dyrektorką dobrze znane mi słowa i dźwięki, przy okazji opuściłam trochę rękawy bluzki i się wyprostowałam bardziej, by wygodniej było mi wydawać odgłosy.

Niewzruszony starałem się powtarzać za nauczycielko dyrektorką jak najlepiej. Wychodziło mi, a przynajmniej ja jestem z tego jak najbardziej zadowolony, ćwiczenie nie trudne a rozgrzeje struny głosowe.

Nie podobał mi się pomysł o występie, co najmniej mogę udawać drzewo. Wsłuchiwałam się jak idzie śpiewanie innym uczniom. Nie powiem, zazdrość jest. Boże to szkołą muzyczna, a ja jestem na lekcji muzyki. Czego się ja spodziewam? Jednak uważam że w tej szkole jest miła atmosfera, chociaż to dopiero mój pierwszy dzień. Jestem ciekawa, kiedy będą zajęcia z aktorstwa, rysowania i tym podobne. Na razie jednak skupiałam się by nie fałszować aż tak...