Pokój Katriiny Sovallain

Pokój Katriiny olśniewa elegancją oraz gotyckim stylem. Zasłony zazwyczaj zawsze są zaciągnięte by zakrywały okna. Traktuje go jak ukochaną odskocznię od świata zewnętrzną, kocha się zrelaksować w ciemności, dać odpocząć również oczom lub przy świecy przeczytać dobrą książkę.

Weszłam do swojego pokoju, wzięłam od razu laptopa i wyszłam.
NP: Mała Fontanna.

Wróciłam do swojego pokoju, położyłam się na łóżku i wróciłam do pisania książki na laptopie.

Weszłam do pokoju z uśmiechem na ustach oraz z Arią, podeszłam od razu barku i wyjęłam lampkę wina oraz kieliszki. - Rozgość się.

Dziękuję... - uśmiechnęła się jakby nieprzytomnie oglądając pokój.

- Usiądź - wskazałam na stolik, przy którym po chwili usiadłam i nalałam wina do kieliszków. Podałam jej jeden. Gdy wzięła, stuknęłam się z nim. - Zatem, za tą znajomość - uśmiechnęłam się i napiłam łyk.

Tak, za znajomość! - zaśmiała się cicho i wzięła mały łyk.

- Moje ulubione, zdecydowanie - spojrzałam na lampkę i założyłam nogę na nogę. - Jak pierwsze wrażenia na temat szkoły?

Byłam zachwycona samą wizją, ale wygląd, możliwości są wspaniałe! Bardzo się cieszę, że udało mi się tu trafić...

- Zatem chyba na moje lekcje pisania nie masz co przychodzić, prawda? - zapytałam ją z lekkim rozbawieniem.

Oczywiście, że mam! - zaśmiała się. - I z pewnością będę to robić bardzo chętnie. Na razie jednak kłopocze mnie wizja pokoju...

- Wiesz, nie mam za bardzo czego Cię uczyć, jeśli napisałaś 5 książek - zaśmiałam się lekko. - Przychodzić możesz, ale naprawdę niczego Cię zbytnio nie nauczę - westchnęłam i przygryzłam wargę na chwilę. - Sama napisałam tylko trzy książki w swoim życiu. A jakie masz pomysły co do pokoju?

Nauczę się nowego spojrzenia. -zaśmiała się krótko.- A co do pokoju... Problem polega na tym, że mam ich zbyt wiele... Nie ułatwia sytuacji to, że lubię szastać pieniędzmi, mogę zrobić pokój, jak tylko mi się wymarzy. A to trudne z tak wieloma pomysłami...

- Wymień kilka z nich - odparłam biorąc zeszyt i otwierając go na pierwszej lepszej stronie. Wyjęłam również i długopis, by zapisać jej pomysły.

Cóż... pierwszy jest bardzo nowoczesny, biały, czarny z elementami drobnymi innych kolorów, fiolet i turkus zapewne... Drugi pomysł, to bardzo bogato urządzone pomieszczenia, z przepychem, zdobieniami... A trzeci... trzeci... Chyba już wybrałam. - uśmiechnęła się. - To muszą być brązy. I dość przytulne pomieszczenie, ale bez przesady. I bogate.

- Zatem... - przestałam pisać, gdy już powiedziała co wybrała - opcja trzecia, tak? - zapytałam z uśmiechem i upiłam łyk wina.

Tak... Gdy tylko wrócę zacznę dzwonić po sklepach meblowych i robotnikach, abym miała to już szybko z głowy... Dobrze, że zaczęłaś mnie wypytywać, inaczej bym się nie zdecydowała...

- Wypytywać? Nie rób ze mnie policji - zaśmiałam się lekko i poprawiłam włosy. - Gdy tylko Twój pokój będzie gotowy, lecimy do Ciebie - uśmiechnęłam się lekko.

Jak najbardziej. - zaśmiała się i upiła łyk wina po czym pokręciła kieliszkiem. - Jak tylko się tam wprowadzę, dam ci znać.

- Dobrze. Znaczy, daj mi znać przed tym jak się wprowadzisz, podjadę po Twoje bagaże - odparłam z lekkim uśmiechem. - Na jakie lekcje najbardziej tu liczysz? - zapytałam z ciekawością.

Między innymi właśnie na lekcje z pisania i z tańca. Najmniej chyba do tej pory uczyłam się tańca właśnie, to będzie dobre ćwiczenie.

- Ale z pisania naprawdę nie jestem w stanie niczego ciekawego Cię nauczyć - przewróciłam oczami. - A na taniec sama bym się w sumie pokusiłam.

Zaśmiała się cicho na reakcję kobiety. - Nie możesz uczęszczać?

- Mogę, oczywiście że mogę, ale albo mi się nie chciało, albo miałam rozdział do napisania, albo coś jeszcze innego - machnęłam ręką.

Następnym razem pójdziemy razem. - uśmiechnęła się i ponownie napiła się.