Hala Filmówki

Ledwo zdążył zebrać się z biura poprzedniej pracy, już był zmuszony przez czas wsiadać w Ubera i pędzić do szkoły w której zaproponowano mu pracę. Był chwilę przed czasem otwarcia zajęć, nie dostarczył jeszcze swoich papierów głównej zarządczyni, tym bardziej pojęcia nie miał gdzie jest. Pierwszy raz widział to miejsce na żywo, ale według zdjęć gmach filmówki był po prawo od całego szkolnego kompleksu. Biegiem wyłonił się zza blaszanego budynku.
- Witam wszystkich zgromadzonych!
Wykrzyknął, jednak nikogo pod wejściem nie zauważył. Racja. Głupek. Jest zimno, pewnie wszyscy zebrali się już wewnątrz. Podszedł do drzwi. Zamknięte, wszystkie ewakuacyjne również. Klops, nie inaczej. Zostawił kartki o zbiórce pod głównymi drzwiami za pięć minut z przyczyny braku instrumentów. No jakby nie patrzeć klucze to też narzędzia pracy.

*NP: Sala do rzeźbiarstwa

Chciałam dostać się na halę, jednak nie mogłam. Było zamknięte. Westchnelam i rozejrzałam się, przeszłam. Dopiero teraz dostrzegłam kartkę z informacją. A więc zostałam pod drzwiami.

Pod salą napotkałem jedynie na jedną dziewczynę... Hah? Nie ma nauczyciela.
- Hej.. - powiedziałem i spojrzałem się na kartkę. Może lepiej jest poczekać.

- Mignęłaś mi!
Zaczął zdyszany ale i podekscytowany dobiegając do drzwi. Z braku kawy i snu lekko go bujało więc wpadł plecami na coś znacznie mniejszego.
- A Ciebie widzę pierwszy raz.
Odparł odwracając się w ramach przeprosin do chłopaka na którego nadepnął.
- Juuuż was wpuszczam, gdzie ja to te rupcie włożyłem...

Chciałam odpowiedzieć chłopakowi i przy okazji postarać się uzyskać większą ilość znajomych, jednak dosłownie ułamek sekundy potem pojawił się nauczyciel. Zbadalam go wzrokiem, jak to mam zazwyczaj robić z ludźmi, szczególnie nauczycielami; w końcu będę miała z nimi do czynienia przez długi czas. Nie odzywalam się jednak, oczekując, aż wejdziemy na halę. Było chłodno, I choć lubiłam chłód, zaczęło to lekko przeszkadzać.

Usłyszałem jak ktoś biegnie. Wyglądał na nauczyciela który... Mnie nie zauważył. Ale to nic...
- Pana też widzę pierwszy raz. - powiedziałem z lekkim uśmiechem do mężczyzny. Gdy weszliśmy do sali... Było dosyć chłodno, lecz ja mam na sobie czapkę i bluzę. Ciekaw jestem od czego zaczniemy.

Wyciągnął klucze z kaptura i otworzył drzwi do jednego wielkiego chaosu. Gdy wszyscy weszli, zebrał kartki z zewnątrz i zamknął za sobą drzwi. Poszukał deski rozdzielczej i rozświetlił cały pierdolnik, ogarnął z kąta dwa rozkładane krzesełka i wręczył każdemu po jednym.
- Pójdziemy tam...
Wskazał na lewy kąt hali gdzie najbliżej było do ogrzewania.
- I zacznijmy od razu zanim się już ulokujecie, koncepcja... Czym jest? Planem, zamysłem, pomysłem i szkicem wyobraźni... Zakładając że w przyszłości faktycznie czymś będziecie się zajmować, powiązanym z moim kierunkiem, gdzie najchętniej byście siebie widzieli? Przed za kamerą? Może jako duszę artysty, człowieka z plikiem scenariusza. Albo oświetleniowca... Hm, przydałby się tu ktoś taki. Gówniany najtańszy standard.
Mówił pytając i przemierzając halę do miejsca docelowego jednocześnie.

Słuchałam wszystkiego podążając tuż za nauczycielem. Czułam się przy nim jak liliput. Ale cóż, nie przeszkadzało mi to szczególnie.
- Osobiście najbardziej widzę siebie przed kamerą, tak myślę... - zamyslilam się. - Ale zawsze te zajęcia mogą pomóc mi odnaleźć coś, w czym będę czuć się równie pewnie, a może nawet bardziej. - wydukałam nieco ciszej.

- I takie myślenie sobie cenię!
Gdy dotarliśmy do celu, wskazałem gdzie można sobie klapnąć, ale mój horyzont łapał jedynie zielonowłosą Arielkę.
- Panie! Nie gubić mi się tam bo sam nie znam hali.
Krzyknąłem do chłopaka.
- Więc może podstawy jestem Xavier, i wolę gdy zwraca się do mnie po imieniu. Co do zajęć, teoria będzie... Jakotako, nie jestem jej zwolennikiem. Uważam że geniusz przychodzi z weną i nijako ma się do wyuczonych regułek.

- Czyli mamy mówić na "Ty", dobrze rozumiem? - zapytałam siadając na wskazanym mi miejscu. Kiedy nauczyciel mówił o wenie, przytaknęłam jakby twierdząco, myśląc sobie, że coś o tym wiem.

- Hmm.. sam nie wiem, ale może jakąś rolę polubię dzięki tym zajęciom. - odpowiedziałem i poszedłem z nimi dalej. Przy okazji się rozglądałem i przez to byłem z tyłu. Szybko wróciłem do nich.
- Przepraszam... - powiedziałem dalej słuchając nauczyciela.

- Dokładnie tak, wyższość nad innymi stosują ludzie słabi. A czy ja wyglądam na hitlanazi?
Parsknąłem śmiechem.
- No cho, nic się nie stało.
Poklepał chłopaka po ramieniu kiedy siadał i rozpoczął wędrówkę po najbliższej okolicy by się przyjrzeć jak można dobrze rozgospodarować to miejsce.
- Myślę że rozpoczniemy z grubej rury...
Rzucił okiem na dziewczynę a później na sprzęt.
- Ściągniesz sobie pdf'a z instrukcją do Canona XA30
Ściągnął ze statywu kamerę i bez większych oporów wypożyczył ją uczennicy kładąc ją jej na kolanach.
- I w razie jakichkolwiek niejasności to będę gdzieś u siebie, tabliczkę z imieniem zamontuję na drzwiach tylko jak się na dobre zamelduję. A ty...
Skierował wzrok na chłopak.
- Może inaczej, będziemy robić klip. Wasz pierwszy w życiu. I jak koleżanka już się rozezna ze sprzętem, gdzie kamera to nie wszystko ale powoli... Wspólnie napiszecie scenografię i reżyserkę pod klip co więcej, znajdziecie modeli czy tam statystów... Jak zwał tak zwał. Oczywiście w poszukiwaniach ograniczcie się tylko do szkoły i zgłoście mi wstępny plan. A ja poruszę piekło i okoliczne bary ze striptizem żeby zorganizować wszystko co nawinie się wam na myśl. Ekhm... Z tymi barami to żart.
Zaśmiał się sam do siebie drapiąc po łydce.

Przytakiwalam na każde polecenia i wyjaśnienia Xaviera. Ucieszyłam się na myśl o poszukiwaniu modeli; od razu przyszła mi na myśl Willow, która aktorstwo et cetera ma we krwi. Przynajmniej z mojego punktu widzenia. Mam nadzieję, że się zgodzi. Gdy sprzęt zjawił się na moich nogach, objelam go automatycznie dłońmi.

Słuchałem go dalej i... Czyżby był zboczony, że wspomniał o tym baru że striptizem? Nie ważne... Ale jak to powiedział to wraz z koleżanką się z lekka zdziwiliśmy.
- Nie brzmiał pa...Nie brzmiałeś jakbyś żartował. - poprawiłem się. Teraz to musiałem wszystko wymyślić... W sumie, może czytanie książek ułatwi mi w pisaniu.

- Dociekliwyś, ale nie sądzę byś chciał znać odpowiedź na pytanie buszujące Ci w głowie.
Uśmiechnął się kątem warg i płynnie zmienił temat.
- Myślę że na dziś zakończymy, raczej nikt się już nie zjawi więc organizację będziemy mieć za sobą. A no i byłbym wdzięczny gdyby któreś z was pokazało mi gdzie tu można zjeść... Umieram z głodu.

*NP: Stołówka

Ja tam dociekliwy nie jestem... ale może kiedyś poznam odpoweidź na to pytanie. chociaż... nie chcę wiedzieć.
- Mogę pokazać gdzie jest stołówka.. - powiedziałem wychodząc wraz z nauczycielem.
*Stołówka

Zabrałam swoje rzeczy. Przypomniało mi się, jak miałam w pokoju Willow pomóc jej farbowac włosy. Więc skierowałam się do jej pokoju.

NP pokój Willow

Dotoczył się do filmówki. Z rozmachem otworzył drzwi i zaczął przekopywać stos rusztowań i belek. Kiedy już znalazł odpowiednie narzędzia. Z uśmiechem triumfu i metalowymi belkami pod pachą ruszył w stronę szkoły.
NP: Sala do rzeźbiarstwa

Wczorajsza impreza zdecydowanie mu nie służyła. Chciał wierzyć, że jak wyjedzie za miasto i spotka się ze znajomymi, to odbędzie się wszystko na spokojnie. Mylił się tak bardzo, jak i w przypadku otwierania hali filmówki, miało być cicho a drzwi skrzypiały. Jego głowa puchła z każdym dźwiękiem. Był spóźniony, nic nowego... Żadnym zaskoczeniem nie była również pustka, przed i wewnątrz hali. Zostawił otwarte drzwi, rozstawił sobie na wejściu krzesełko i przycupnął na nim popijając kawę w kuflu od piwa.

Z pośpiechem wbiegła na halę.-Dzień dobry, przepraszam za spóźnienie, jestem nowa i nie mogłam znaleźć sali. Jeszcze raz przepraszam.-Wymówiła wszystko na jednym wdechu.

Dzień dobry, przepraszam za spóźnienie... - powiedziała z każdym słowem zniżając ton i pochylając głowę wchodząc za Emily

Weszłam spokojnie do hali, przyglądając się sprzętowi z ciekawością. - Dzień dobry - odezwałam się zajmując pierwsze lepsze miejsce i momentalnie zamarłam, gdy zobaczyłam nauczyciela. O cholera... Szybko wbiłam wzrok w ziemię. Spokojnie, są uczniowie, przy nich nic mi nie zrobi...

-Nawet tu za mną przyszłaś?-Wyszeptała.- Tak widziałam Cię w parku, Ty mały zboczeńcu, podglądasz mnie.-Zaśmiała się.

Po chwili zajęła miejsce gdzieś z boku i spojrzała na nauczyciela.