Pokój Michaela

-Musisz, Micheeel - osądziłem, podchodząc do chłopaka - To moje nieszczęście

-Ale ja polubiłem to nieszczęście! - mruknąłem przytulając kota który nie protestował. Mruknąłem cicho przewracając się na bok i patrząc na Nikołaja

-Oh, jesteście tak samo uroczy - oszacowałam z odpowiednia doza sarkazmu, biorąc kota na ręce - Jednak muszę zabrać ci bliźniaka

-Nie! - zawołałem wyciągając ręce do kota - nie może zamieszkać u mnie? Będę o niego dbał... - powiedziałem - czasami ci go oddawał - dodałem uśmiechając się słodko

-Albo ja czasami pożyczę Ptysia tobie - zaproponowałem, głaszcząc kota. Zaczynał juz przysypiac, stara harpia

Spojrzałem na niego smutno niezbyt zadowolony, że zabiera kota - Będę tęsknił futrzaku. Będziesz go przynosił na lekcje? - spytałem uśmiechając się. I tak chciałem by mieszkał ze mną. Mężczyzna ma dwa... a ja żadnego

-Jak sam trafi to bedzie - zaśmiałem sie, lustrując bardziej Michaela. Chłopak miał cudowny profil. IWANIENKO STOP - Jeszcze ją za mnie poprowadzi

-Może nie będzie zadawał prac domowych - zauważyłem... Ten facio od angielskiego jest koszmarny. Praca pisemna tygodniowo... No, ale będę musiał przeżyć. No, ale ma plusa bo pozwolił mi siedzieć z futrzakiem... Na pewno go mi nie zostawisz? - spytałem jeszcze

-Nie, siostra za nim tęskni - wyjaśniłem, poprawiając kociaka na moich rękach - Nie sa jakieś żywe, jednak widac ze usychają bez siebie

-No nie - mruknąłem patrząc na kota - siostrę tez chce kiedyś poznać - powiedziałem jeszcze niezadowlony. Też chciałem mic swojego kota koło siebie... juz o psa nie proszę

-Pamietam, ze mówiłeś cos o korepetycjach - przypomniałem sobie - Zawsze podczas nich możesz sie z nimi przywitać - zapewniłem. Widac, ze Prys go polubił, wiec z Lalą nie bedzie problemu

-A tak... Myślałem o rosyjskim - przyznałem patrząc na niego spokojnie. Usiadłem już godząc się z utratą kota... taki już mój nieszczęsny los!

Jakie on miał piękne oczy, kiedy patrzył na mnie tak z dołu
JUZ JA WIEM O CZYM TY MYŚLISZ. TO TWOJ UCZEŃ, LAPY NA KOCIE IWANIENKO
-Zawsze zapraszam. Umówimy sie na jakos dzień, kiedy nie bedziesz miał troche mniej lekcji

-Jasne... to już się ustali - przyznałem uśmiechając się lekko i wyciągając ręce jescze do kota by go podrapać. Spojrzałem na mężczyznę jeszcze raz. Oddaj kotka...

Nachylilem sie nad chłopakiem, zeby łatwiej było mu głaskać zwierzątko. Czułem jak mruczy i na prawdę nie chciałem go rozdzielać, jednak po woli stawałem sie senny
-Dobranoc Micheeel. - pożegnałem sie, idąc w stronę drzwi

next: pokój Nikołaja

-Tak... dobranoc -mruknąłem gdy i tak zabrał kota. Szkoda. Gdy poszedł sam położyłem się już spokojnie spać. Jutro znajdzie się sposobność by spotkać się z kotem.

Postanowiłem skorzystać z pozwolenia wyjścia na miasto. Ostatnio zamiast iść zamknąłem się w pokoju nie mając ochoty. Dziś postanowiłem skorzystać z miasteczkowego parku. Zobaczymy czy jest tam coś ciekawego...
NP: Miasto-park