Pokój Arii Stelli Lawson

- Wino. - zaśmiała się cicho i wskazała na różowy napój.

- Aaaaa! - wzięłam wino i otworzyłam, rozlałam do kieliszków. - Nie chciałam otwierać go bez Ciebie.

- To miłe. - uśmiechnęła się ciepło. - Ja nie będę piła dużo, już wcześniej trochę się poczęstowałam...

- W porządku - odparłam uśmiechając się równie ciepło. - Zatem jak Ci się podoba mieszkanie w tym budynku?

- Oh, tutaj robotnicy zrobili kawał świetnej roboty. - rozejrzała się uszczęśliwiona. - Jest przepięknie. Teraz tylko przetrzymać dalsze wiercenie...

- Przy takich widokach wiercenie to nic, myślę, że na pewno jakoś pomogą Ci ignorować ten nieustanny irytujący dźwięk - odpowiedziałam i machnęłam ręką. - Albo przez czas tych wierceń będziesz u mnie - dodałam z uśmiechem.

- Nie mam nic przeciwko. - uśmiechnęła się szerzej.

- Więc się dogadałyśmy - klasnęłam znów zadowolona i upiłam łyk.

Uśmiechnęła się wdzięcznie i pokręciła kieliszkiem patrząc na różowy płyn. - Tak...

- Intrygujesz mnie, wiesz? - spojrzałam na nią, biorąc kolejny łyk. Jej uroda była tak delikatna...

- Oh... A niby to dlaczego? - uniosła brew zaciekawiona.

- Jesteś taka śliczna, po prostu uosobienie takiego delikatnego piękna. Aż się boję, że mogłabym Cię przewrócić samym oddechem - zaśmiałam się lekko i wzięłam jej dłoń, pogłaskałam ją po wierzchu. - Plus masz bardzo ciekawą osobowość, lubię spędzać z Tobą czas.

- To miłe. - zaśmiała się rumieniąc i spuszczając wzrok.