Pokój Arii Stelli Lawson

*za duże obrazki* - Iwi, 12.11.2016

Weszła do wykończonego już pokoju i usiadła na łóżku z westchnieniem. Uśmiechnęła się rozglądając po pokoju zadowolona.

Usłyszałam, że Aria ma już swój pokój. Poprawiłam ubranie, upewniłam się, że czuć moje perfumy. Wzięłam oddech i zapukałam.

Zaskoczona spojrzała na drzwi, ale w niezwykle dobrym humorze podeszła do drzwi i otworzyła z uśmiechem.

- Hej! - przywitałam się szeroko odwzajemniając uśmiech. - Masz już swój pokój podobno!

-Prawie. - zaśmiała się i otworzyła szerzej drzwi. - Wejdź! Jeszcze drugie piętro w trakcie, ale już niedługo też gotowe!

- Z chęcią! - weszłam do środka i otworzyłam szeroko usta zaskoczona. Było tu... przepięknie. - Jeju, czuję się mocno zaskoczona - zamrugałam oczami.

- Naprawdę? - zaśmiała się. - Czym?

- No... Wystrojem. Nie spodziewałam się! Ale czego się w sumie spodziewam, to szkoła artystyczna - odpowiedziałam z lekkim śmiechem i poprawiłam ramiączko sukienki.

Uśmiechnęła się zadowolona z pochwały. Rozejrzała się ponownie i westchnęła zamykając drzwi.

- Podoba mi się bardzo ten styl, ale wolę jednak swój gotycki - uśmiechnęłam się do niej i obróciłam się dookoła w miejscu. Było tu świetnie. - Teraz zdecydowanie będę musiała coś dobudować do pokoju - zaśmiałam się.

Cóż, to poniekąd komplement dla mojego gustu, więc dziękuję. - uśmiechnęła się. - Chcesz się czegoś napić?

- A co masz w ofercie? - spytałam z delikatnym uśmiechem. Nie siadałam. Nic nie mówiła, a ja nie chciałam się szarogęsić.

Ruszyła do kuchni i zaczęła przeglądać szafki. - Kawa, herbata, wino, piwo, cola... Po prostu strzelaj, co być chciała, mam niemal wszystko. - zaśmiała się wyglądając z kuchni. - Stoisz tu jeszcze? Siadaj, czuj się jak u siebie.

- Dobrze - zaśmiałam się i usiadłam. - Może wino niech będzie - odpowiedziałam i założyłam nogę na nogę, szybko się przejrzałam w kieszonkowym lusterku.

- Jak sobie życzysz! Białe, czerwone, różowe?

- Czerwone najlepsze - odpowiedziałam z łobuzerskim uśmiechem, schowałam lusterko do torebki i oparłam się wygodniej, spojrzałam na żyrandol.

- No to dalsza część ankiety! - zachichotała. Była rozluźniona, dla opuszczenia stresu przed przeprowadzką napiła się dwóch małych kieliszków wina, które nadal ją trzymały. Spojrzała na otworzoną już butelkę. - Mam słodkie, pół-słodkie, wytrawne, pół-wytrawne... Ej, mam jedną butelkę nawet wina szarego, przywiozłam je ze sobą z Maroka, całkiem o nim zapomniałam!

- Takiego jeszcze nie piłam! - spojrzałam na nią zaskoczona. - Jeśli chcesz to tego możemy się napić. Hmm... Z Maroka... Nawet o nim nie słyszałam.

- Oh, swojego czasu wiele się dowiadywałam o winie, jestem ich fanką. - zaśmiała się. - Uwielbiam też herbatę, limonkowa, winogronowa... Głównie owocowe. - wyszła z pomieszczenia kładąc na stole kieliszki i butelkę. - Otwórz, ja przyniosę jakieś przekąski.

- O wiele bardziej od herbaty wolę kawę - odpowiedziałam z lekkim uśmiechem. - Dobrze - dodałam i zaczęłam rozkładać kieliszki.

- Tak, kawę też uwielbiam, ale czasem herbata to wszystko, czego trzeba, wierz mi. - powiedziała głośno z kuchni, a po chwili wniosła miskę z winogronami, mandarynkami, bananem i kawałkami ananasa, natomiast w drugiej ręce trzymała talerz z wuzetką, kruchymi ciastkami i rurkami waflowymi.

Zostawiłam tak kieliszki i butelkę, wolałam otworzyć butelkę w jej towarzystwie, więc poczekałam trochę. W tym czasie poprawiłam włosy i swoją sukienkę. - Dla mnie na spokojnie kawa pełni tą rolę.

- Nie będę dyskutować. - uśmiechnęła się stawiając jedzenie i siadając. - To jak?

- Ale co jak? - uniosłam pytająco brew i spojrzałam na Arię.