Benita von Henning

Imię: Benita

Nazwisko: von Henning esq. mjr.

Wiek: 44 lata

Informacje o rodzinie: rodziny brak. Nie lubi się przywiązywać.

Wygląd: na modłę lat 30-40. Kasztanowe włosy, orzechowe oczy, metr osiemdziesiąt sześć.

Charakter: w gruncie rzeczy dobroduszna, trzeźwo myśląca pacyfistka. Gwiżdże utwory operowe i humoreski Dwořáka.
Podstępna, perfidna, niepoprawna pesymistka, złośliwa. Pedantka. Ideał Schopenhauerowski.

Przedmiot, którego uczy: j. norweski, j. włoski. Dyplomowana prof. hab. historii, stosunków międzynarodowych i filozofii. Prowadzi zajęcia fakultatywne.

Historia: Emigrantka z Niemiec. Szkoła jest dla niej swojego rodzaju kompanią karną. Wychowała się w dobrej niemieckiej rodzinie, na Bawarii. Od szczeniaka zgłębiała filozofię, szczególnie Schopenhauera, Wittgensteina i Heideggera. Pomimo podsiadania dwóch młodszych braci, była ulubionym dzieckiem rodziny. Fascynatka historii bez zahamowań.
Zrobiła doktoraty, wyjechała na placówkę dyplomatyczną do Norwegii, ale koleje losu wysłały ją stamtąd w środek konfliktu militarnego na terenach Skandynawii. Tam, po ataku w Krokstadøra rozpiła się, zaczęła regularnie brać morfinę, relanium i valium. Znaleziona zapijaczona, w bergeńskim leprozorium. Szukała zapasów morfiny. Odesłana z konwojem humanitarnym najpierw do Niemiec, potem objęta programem resocjalizacji. Została przeniesiona najpierw na roczny odwyk i dwuletnią terapię, które nie do końca odniosły oczekiwany skutek.
Skończyła w szkole artystycznej w Stanach.

Ciekawostki: morfinistka, czyta w czterdziestu językach (w tym starogermański i pismo runiczne), płynnie rozmawia w trzydziestu dwóch, uczy tylko dwóch. Kobieta po przejściach, ma uprawnienia lekarskie i generalskie.