Pokój Wilson'a Heinen

Średni pokój z łóżkiem przy oknie (jak na zdjęciu <3) W pokoju posiada swój keyboard, biurko gdzie leży kochany laptop. Kilka książek na półkach i sporo plakatów jak u typowego nastolatka. Z gier, zespołów i tym podobne..

Po chwili wraz z Oscarem byliśmy w pokoju. Mój pokój był czysty. Lubie czystość! Zdjąłemz sbiebie buty i kurtkę. Westchnąłem głośno.
-Więc na dziś indie rock, Misery...I mam jeszcze mikrofale i popcorn.-Parsknąłem śmiechem podchodząc do stacyjki i wyjąłem z szuflady pedrive. Po chwili po pokoju zaczęła lecieć moja kochana składanka..

Weszliśmy do jego pokoju. Przytulnie miał bardzo. Czyli tak jak normalny pokój, a nie wzięty z hotelu 5-gwiazdkowego. Oczywiście i ja zdjąłem buty.
- Świetnie. - stwierdziłem i usiadłem na jego łóżko. Z czystego przyzwyczajenia dalej miałem na sobie bluzę i czapkę. Zaczalem się rozglądać po pokoju.

Wsadziłem popcorn do mikrofalówki. Zwykle przy kimś nowym jestem spięty i cichy. Ale muszę sie pokazać przy chłopaku, który mi się podoba jakoś dobrze. Prawda? Usiadłem z impetem obok niego i zdjąłem mu czapkę.
-Nie za gorąco ci trochę w niej?-Spytałem i parsknąłem śmiechem po czym zaczesałem mu włosy do tyłu. Ale ma super włosyy..

Kiedy tylko zdjął moją czapkę... Znów miałem włosy rozczochrane. Jak w sumie zawsze. Może też dlatego chowam je pod czapką?
- Nie, zawsze siedzę w czapce... I tak jakoś się przyzwyczaiłem. - mruknąłe i uśmiechnąłem się lekko do niego. Teraz to wsłuchałem się w muzykę.

-Ja nie mogę chodzić w czapkach, nie wygodnie mi.-Mruknałem wstając. Podłączyłem laptopa do telewizora w pokoju i znalazłem szybko film. Na razie nie włączałem niczego, nawet telewizora. Usiadłem znów.
-Masz kogoś w tej szkole? Te dziewczyny z baru chciały chyba cię poderwać...Wiesz ja byłem homo, a ty chociaż bi.-Parsknąłem śmiechem i rzuciłem swoją czarną bluze na krzesło obok biurka..

Przyglądałem się co robi. Po tym lekko się zdziwiłem.
- Serio? Poderwać? I nie, mówiłem, że nikogo nie mam. - odparłem i po chwili wziąłem czapkę, przybliżyłem się do niego i założyłem na jego głowę. - Pasuje ci. - stwierdziłem.

Uśmiechnąłem się dlikatnie. Nie rób tego. On ucieknie. O nie zrobię to. Jestem debilem. Oblizałem ponownie usta i palce dotknałem od dołu jego brodę by spojrzał mi w oczy.
-A ja mogę cię poderwać?-Spytałem szeptem. Skąd u mnie tyle odwagi? Nie wiem, napiłem się wiem co robię, ale...Ughhh.

Nie spodziewałem się co zaraz się stanie, a właściwie to, co zrobi. Zarumieniłem się na twarzy.
- Co ty... Za dużo wypiłeś czy co?... - zapytałem nie wiedząc co innego zrobić i odpowiedzieć.

Zaśmiałem się cicho.-Wypiłem...Ale nie jestem pijany.- Mruknąłem, dotknąłem deliaktnie jego tali.-Lub jestem trochę.-Zaśmiałem się cicho, uśmiechając się szeroko. Tak chyba byłem trochę podpity, głupie leki. Moja dłoń znalazła się an jego policzku i musnąłem usta chłopaka z uśmiechem. On za chwilę wyjdzie przez drzwi...Lub okno jeśli się wkurwi..

No cóż... Ta cała sytuacja mnie przetłaczała. Jejku, jak dziwnie się teraz czuję. Przymknąłem oczy. Kiedy poczułem jego usta... Po pownej chwili, przerywając to, odsunąłem go lekko od siebie.
- Wilson... Czy to nie dziwne, że po paru godzinach znajomości już mnie całujesz? ... - spytałem dalej skrępowany i upiściłem wzrok.

-A co zmieni jeśli byśmy się znali całe życie?-Szepnąłem. Patrząc mu w oczy pocałowałem tym razem usta chłopaka. Po sekundzie pogłębiłem pocałunek, chcąc wiedzieć jak daleko mogę się posunąć. Pijany Wilson to głupi Wilson..

- Może nie całe życie, ale chociaż trochę czasu... - odpowiedziałem i gdy tylko znowu mnie pocałował to zacisnąłem powieki. Kiedy zamiast zaprzestać to pogłębił pocałunek, w pewnej chwili ponownie go od siebie odkleiłem.
- Wilson, przestań... - wydukałem.

Trochę przestałem myśleć przez alkohol.-No weśśs.-Jęknałem nie zadowolony, ma cudowne usta. Zwykle liczy dla mnie się uczcie jak typowej pizdzie w rurkach, ale... Ale po alkoholu trochę moje pragnienia mi się, emm zmieniają.
-Niee mogę.-Zaśmaiłem się cicho.- Pooodniesasss mnie.-Wydukałem i zasmaiłem się cicho..

Ponownie speszyłem się. Co on wygaduje?! Nie miałem zamiaru tutaj dalej siedzieć skoro już mu alkohol do łba strzelił. Po chwili jakoś udało mi się uwolnić. wstałem i odeszłem. Zacząłem ubierać buty.
- Wrócę jak otrzeźwiejesz. - powiedziałem i już wychodziłem...

-Czekjaa.-Jeknałem wstając szybko i przewracając się prawię.
-Obiecuje że ciee już nie dotknę!-Dałem dłoń na serce osuwając się delikanie o ściane.- Miałem nadzieje że tes ci siee podobam.-Powiedziałem zaczesując włosy do góry.-Po tabletkach i alkoholu nie myślę.- Gratuluję idioto, który napieprza prawdą po alkoholu! Teraz będzie myślał że jesteś psycholem!

Już moja ręka była na klamce i chciałem otworzyć, lecz nagle usłyszałem Wilsona. Stałem do niego odwrócony i słuchałem go uważnie.
- Może i się podobasz.. - cicho, mruknąłem, a zaraz potem od razu, dodając głośniej - Chorujesz na coś? - spytałem zerkając na niego.

-Uuu.-Zaśmiałem się cicho i podszedłem do drzwi. Prawie stykałem sie torsem o jego plecy, jednak bez dotykanie tak?
-Dowiesz się jak zostaniesz.-Uśmiechnąłem się szeroko.-Nie słuchjs mnei teraz, jestem schlany. Tak to jestem zwykle YHMMM wstydliwą małą pizdą.-Westchnąłem cicho i parsknąłem śmiechem.

Chwilkę się zastanowiłem i zawachałem.
- Nie musisz mi mówić jaka to choroba, wystarczy zwykłe tak lub nie. - cicho westchnąłem dalej myśląc - Mimo, że pijany jesteś i twierdzisz żebym się ciebie nie słuchał to... Zostanę jeszcze chwilkę. O ile nic podobnego z wcześniej nie zrobisz. - dodałem i odwróciłem się w jego stronę.

-Tak mam...To się cieszę.-Powiedziałem cicho czując że się dosyć zacząłem uspakajać. Chwiejnym krokiem usiadłem przy łóżku i spojrzałem na na moejgo nowego Crush'a.

Podeszłem z nim do łóżka i usiadłem na nie, obok chłopaka.
- Czujesz się na siłach aby obejrzeć film? - zapytałem - I... Chcesz o tym pogadać na co chorujesz..?
Wcześniej jak szedł to prawie by się przewrócił, no i nie będę go zmuszał aby mi mówił wszystko od razu.

-Takkk, kocham ten film.-Jęknąłem włączjac tv i także film.
-Wyjmiesz popcorn z mikrofali?-SPytałęm cicho.-I w lodówetsceee jest cola.-Jęknałem cicho.
-Em Zespół stresu pourazowego.-Westchnałęm cicho wzdrygając się

- Jasne. - poszedłem po popcorn i napój. Oczywiście podałem mu w misce przekąskę, a następnie szklankę. Słuchałem go dalej.
- Nie będę ciebie męczył pytaniami... - stwierdziłem nalewając trochę coli do szklanek. Usiadłem wygodnie i spojrzałem się na ekran telewizora.

-Wiesz raczej co to jest...Nawet po nazwie można skumać.-Parksnałem śmiechem zaczynając pić cole.
-ZImno jest.-Mruknąłem. Biorąc duży koc okryłem nas i zacząłem jeść popcorn..

- Wiem wiem... Tylko chodziło mi o to, że nie będę się ciebie pytał, od kiedy ją masz i dlaczego. - mruknąłem dalej oglądając film. - Tak trochę, ale mam bluzę...,dzięki. - powiedziałem z lekkkim, uśmiechem. Biorąc trochę popcornu, nasze dłonie się styknęły. Zbytnio nie zwróciłem na to uwagi.