Gabinet pielęgniarki

- Siema!
Niby krzyknął, ale niezbyt głośno mu to wyszło, bo zaraz syknął z orkiestry która odbiła mu się echem po uszach i głowie. Nie znalazł nikogo w sali więc podszedł do tablicy nad łóżkiem i powciskał wszystkie możliwe guziczki, w nadziei że ktoś się tu w końcu zjawi. Rozłożył się na łóżku, którego materac okazał się niewygodny jak chuj, i zaczął wpatrywać w sufit.

Weszłam do gabinetu i spojrzałam na mężczyznę. - A pan czego tu szuka? - zmarszczyłam brwi, mierząc go wzrokiem od stóp do głów.

- No właśnie byłem na tyle miły że niczego nie szukałem, potrzebuję czegoś na migrenowy ból głowy.

- Ból głowy czy po prostu kac? - zapytałam z rozbawieniem zatrzymując się przed szafką z lekami i wyjmując kluczyk do szafki.

- Aż tak widać? Czy jeszcze czuć?
Zmrużył oczy przekręcając głowę w jej stronę.

- Tak widać - odpowiedziałam i wyjęłam opakowanie z tabletkami, podałam mu jeden listek i nalałam wody do szklanki, po czym ją też mu podałam. - Niech Pan weźmie jedną, pomoże.

- Xavier...
Burknął siadając na łóżku. Wziął listek razem ze szklanką wciskając do niej dwie tabletki. Wypił na raz i oddał leki.
- Ma to jakieś pierdolnięcie?

- Isobel - odpowiedziałam biorąc listek i przewróciłam oczami, szklankę odstawiłam na biurko. - Tak, teraz będzie miało - mruknęłam z niezadowoloniem. - Mówiłam, że jedną tabletkę...

- Ale ze mnie kawał chłopa co to jest więc 500mg...
Uśmiechnął się, rozkładając na łóżku.
- Długo tu pracujesz?

- Nawet jak na tak rosłą osobę jedna tabletka starcza spokojnie - mruknęłam i westchnęłam siadając za biurkiem. - Cóż... Od początku tego roku szkolnego. A Ty?

- O czyli mogę liczyć na halucynacje?
Prychnął śmiechem, czego sekundę później pożałował. Chrząknął poważniejąc i opierając rozbolałą głowę na poduszce.
- Ja to nawet nie wiem kiedy tu rok szkolny sie zaczął, dostałem propozycję, całkiem w porządku kasę, no to jestem...

- Halucynacje nie, ale jeśli dłuższy czas będziesz brał takie dawki, to nie będą działały, bo organizm się przyzwyczai - wzruszyłam ramionami i założyłam nogę na nogę. - Czyli jesteś nowy. Jak sobie radzisz?

- Szkoda...
Bąknął ponuro.
- Oprócz tego że mam przejebane u kadry nauczycielskiej to jest spoko. A co tam u Ciebie? Raczej tłumów tu nie przyjmujesz...
Stwierdził po kurzu na szafkach, a nawet na prześcieradle.

- Czemu masz u nich... - szukałam przez chwilę dobrego zamiennika - przerąbane? - zmarszczyłam brwi. - Tak, tłumów nie ma więc się nudzę...

- Szukają sensacji...
Wzruszył ramionami, wyjmując z kieszeni paczkę papierosów.
- Służba zdrowia idzie ze mną zapalić?
Zapytał podnosząc się powoli z łóżka.

- Mam Ci podać wszystkie nazwy substancji? - uniosłam pytająco brew. - Ale w sumie ten jeden raz mogę zapalić.

- Że trujących które są w fajkach? Neh, mi to tylko wóda szkodzi...
Zapytał człapiąc w kierunku, drzwi. Otworzył je przepuszczając koleżankę pierwszą.
- Klapniem na fontannie?

- Nie lepiej jakieś inne bardziej dyskretne miejsce? Tak żeby nie było przy uczniach? - uniosłam pytająco brew.

Gdzie proponujesz?

- Może do Ciebie do pokoju? Albo do mnie?

- Nie wiem czy mój pokój jest dobrym rozwiązaniem, ale w porządku chodźmy... W sumie będę musiał się przebrać i założyć buty.
Zaśmiał się pod nosem przebierając boso po podłodze.
- Po papierosku przejdziesz się ze mną z ogłoszeniem? Nie budzę zaufania a mam coś do załatwienia.

- Pewnie, nie ma sprawy. Chodźmy - wyszłam z nim z pokoju z lekkim uśmiechem.
NP: Pokój Xaviera.

- Eeee dzień dobry? - zawołałam otwierając drzwi. Miałam wielką nadzieję, że tu jest, bo chyba dłużeh nie przeżyję z widokiem ręki Matta.

Wszedłem od niechcenia do gabinetu. - Haloooo?